Włodzimierz Szaranowicz cytat: „Był spalony, a na nim Delvecchio.”

„I tu sędzia gwiżdże spalony. Ale wierzymy mu. To nie nasz sędzia.”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

analiza w przerwie meczu Ligi Mistrzów Chelsea – Liverpool.

„Mąż spłonął z domem.
Wdowie zarzucano morderstwo.

Ze względu na ich niewątpliwe podobieństwo do ludzi
Zhang Ju wziął dwie świnie
i umieścił je w stosie chrustu
jedną żywcem a drugą zabitą.
Wzniecił pożar. I obejrzawszy dokładnie
obydwie pieczone świnie
znalazł między nimi różnicę.
Spalona żywcem miała popiół w pysku.

Mąż spalony nie miał w ustach popiołu.”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Kto uderzy w gong
Źródło: Utwór pierwszy, Doświadczenie z ognia

„Wreszcie dotarliśmy do jakiejś niemieckiej plebanii i weszliśmy do środka. Dom był częściowo spalony i w wielu miejscach groził zawaleniem. Obie siostry proboszcza siedziały na gołych schodach. Ksiądz i jego ojciec przykucnęli obok nich, a ich blade twarze zdradzały najstraszniejszy szok, jaki może być udziałem człowieka. Trzy kobiety siedziały skulone na kanapie. Jedna z sióstr powiedziała francuskiemu księdzu, że horda Rosjan je zgwałciła, a księdza i jego ojca zmusiła, by przyglądali się temu.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

„Jedna z przyczyn polega na tym, że każdy z naszych trenerów jest z jakiegoś powodu spalony. Poszedł do klubu, nie powiodło mu się, dostał minusik. Poszedł do drugiego, nie powiodło mu się, znów minusik. Niech pan zwróci uwagę – wszyscy mają w hipotece cztery, pięć drużyn, a później pozostaje im już zejść klasę niżej lub pracować z młodzieżą. Polska to specyficzny kraj, odeszliśmy od czegoś, co nazywaliśmy autorytetem. Ostatnim był Ojciec Święty, dziś o jego nauczaniu całkiem się zapomina.”

Antoni Piechniczek (1942) piłkarz polski, trener

wyjaśnienie, dlaczego polskim trenerom nie idzie.
Źródło: „Sport.pl”, 28 grudnia 2009, s. 8.

„Jako mała dziewczynka nie miałam, oczywiście, pojęcia, że moja mama i jej rodzeństwo kończyły tą samą szkołę co Günter Grass, a jedną uliczkę od nas mieszka jakaś pani i pan, którzy znają niemiecki lepiej niż polski. Co prawda zastanawiało mnie czasem, skąd wziął się w naszym domu spalony młynek do kawy czy stara maselniczka, ale te drobne zagadki były po prostu nieodzowną częścią mojego dzieciństwa. W Gdańsku mieszkali moi dziadkowie i pradziadkowie a jednak instynktownie odczuwałam, że – choć żyjemy w Gdańsku od pokoleń – w naszych domach mieszkali kiedyś zupełnie inni ludzie.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Źródło: rozmowa Piotra Czerkawskiego Magdalena PArys: Nie kisić się w berlińskim sosie. „Odra”, styczeń 2016.

„Ludność Warszawy nazywa niemieckie miotacze min ruchomymi „szafami”, ponieważ wydają odgłos podobny do tego, jaki słychać przy przesuwaniu ciężkich mebli, po którym w ciągu kilku sekund następuje seria straszliwych wybuchów. W wieżowiec Prudentialu przy placu Napoleona, najwyższy budynek Warszawy, trzykrotnie uderzyły miny i raz trafiła w niego bomba. Jest całkowicie spalony. Chodniki warszawskich ulic zmieniły się w cmentarze. W wielu miejscach nie można nimi przejść, nie natykając się na świeże mogiły.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 19 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 410.

„Zdarzyło się kiedyś, że sonderkomando wyładowując skazane, przywiezione już o zmroku, nie zauważyło sześcioletniego chłopczyny, skulonego w kącie ciężarówki. Szofer spostrzegł go dopiero wróciwszy z autem do garażu. Wziął chłopaczka za rękę i pieszo poprowadził przez lagier do krematorium, by tam został spalony. Ten dzieciak wiedział, co go czeka – rozumiał. Szlochał rozpaczliwie i błagał spotykane kobiety, żeby go ratowały. Rozdzierający jego płacz nie robił na żołnierzu większego wrażenia niż na rzeźniku kwik prosięcia niesionego w worku.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

s. 111
Z otchłani

„Nazywam się A-a-a-a-aaa-dam, a Mi-mi-mi-mi… a mi na tym nie zależy zresztą…”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

Parodia Adama Michnika
Źródło: HBO na stojaka

„A tchórze, a do boju! zwyciężyć lub umrzeć, a wstydźcie się!”

Anna Henryka Pustowójtówna (1843–1881) powstaniec styczniowy

gdy 24 lutego 1863 podczas bitwy pod Małogoszczem na kasztanowatym koniku, w czamarze z futrem, z szalikiem na szyi i konfederatką na głowie, przebiegała na rynku od szeregu do szeregu, dodając odwagi żołnierzom.
Źródło: Agaton Giller, Historia Powstania Narodu Polskiego 1861–1864..., tom 1, Księgarnia Luksemburska, Paryż, 1867, s. 294.

„A ty siej. A nuż coś wyrośnie.
A ty – to, co wyrośnie – zbieraj.
A ty czcij – co żyje radośnie,
A ty szanuj to, co umiera.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Niech…, 1995

„Był spalony, a na nim Delvecchio.”

Włodzimierz Szaranowicz 432

Podobne cytaty