„Czemu, Cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz (…).”

„Duma powinna być pancerzem, nie mieczem.”

„Führer sądzi, że jeśli w jego ręce wpadnie Stalin, to będzie go bez cienia wątpliwości chronił i trzymał w jakimś kurorcie; Churchill i Roosevelt zostaną natomiast powieszeni.”

„Miecz ma większy zasięg od młota, ale młotem można złamać miecz. To może być ciekawe, chociaż to głupota przynosić młot na pojedynek na miecze, chyba, że się nie ma nic innego.
– Korzystaj z każdej broni, która ci wpadnie w ręce, a wszystko, co ci wpadnie w ręce, jest potencjalną bronią.”

„Tomizm nie był w chrześcijaństwie balastem, jak chciał tak dziś wychwalany ksiądz Tischner, lecz racjonalnym kręgosłupem. Ten kręgosłup chce się teraz złamać – w imię czego?”

„Nasz świat jest pełen złamanych rzeczy: złamanych serc, złamanych obietnic, złamanych ludzi.”

„Wiem, że to po prostu choroba, i w razie zawału czy złamanej kostki bez skrupułów poddałbym się leczeniu – więc czemu mam się wstydzić?
Ponieważ to kolejny z wielu dowodów, że jestem do niczego.”

„Naszymi mistrzami są ludzie. Robimy to, czego ludzie chcą od nas; nie robimy tego, czego nie chcą. (…) Musimy dzielić blaski i cienie życia naszych żołnierzy, jeść to co jedzą i nosić to, co oni noszą.”

„Musiałam nauczyć się odporności, chować wrażliwość i emocje pod pancerzem. Tak naprawdę moje życie to bieg z przeszkodami.”

„To nie muza, ale daje mi natchnienie,
By obserwować wszystkie jej blaski i cienie
I widzieć ją jaka jest, starać się rozumieć
W głosów tłumie czego naprawdę chce i co czuje.”