„Często z bratem przesiadywaliśmy na próbach (…) teatru (…). Dość szybko okazało się, że – nie wiadomo kiedy – nauczyliśmy się na pamięć wszystkich granych tam tekstów. Najlepiej zapamiętałam Trojanki. Potrafiliśmy też zagrać niemal całe Wyzwolenie Witkacego. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrałam w wieku około 4 lat. To była Gridianna z Kieszonkowych przygód, bajki autorstwa Bułata Okudżawy. Przebrana w marynarskie ubranko mówiłam tylko jedno zdanie, ale pamiętam, jaka byłam przejęta. Odgrywane przez nas, wówczas pięcio – i trzyletnie dzieci, scenki ze spektakli stały się ulubionym elementem wszelkich domowych imprez. Granice były dla mnie bardzo płynne: teatr był zabawą, zabawa była teatrem.”

— Ida Bocian

Źródło: Magdalena Hajdysz, Ida Bocian: Teatr w genach, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” nr 197, 25 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122584.html?josso_assertion_id=FE2507BAA8A143AC

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

dzieci , wiek , dziecko , rola , zabawa , scena , pamięć , tekst , zdanie , grać , stały , scenka , okazać , element , zagranie , niewiadoma , pierwsza , mówić , wyzwolenie , teatr , spektakl

Ida Bocian 2

1976

Podobne cytaty

„Często z bratem przesiadywaliśmy na próbach (…) teatru (…). Dość szybko okazało się, że – nie wiadomo kiedy – nauczyliśmy się na pamięć wszystkich granych tam tekstów. Najlepiej zapamiętałam Trojanki.”

Ida Bocian (1976)

Potrafiliśmy też zagrać niemal całe Wyzwolenie Witkacego. Swoją pierwszą profesjonalną rolę na scenie zagrałam w wieku około 4 lat. To była Gridianna z Kieszonkowych przygód, bajki autorstwa Bułata Okudżawy. Przebrana w marynarskie ubranko mówiłam tylko jedno zdanie, ale pamiętam, jaka byłam przejęta. Odgrywane przez nas, wówczas pięcio – i trzyletnie dzieci, scenki ze spektakli stały się ulubionym elementem wszelkich domowych imprez. Granice były dla mnie bardzo płynne: teatr był zabawą, zabawa była teatrem.
Źródło: Magdalena Hajdysz, Ida Bocian: Teatr w genach, „Gazeta Wyborcza - Trójmiasto” nr 197, 25 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122584.html?josso_assertion_id=FE2507BAA8A143AC

„Chyba [Tadeusz Minc] obejrzał Szewców Witkacego i mnie wybrał. Pierwsze jego pytanie brzmiało: „Czy umiesz gwizdać na palcach?”. Po tym pytaniu zagrałem główną rolę w jego inscenizacji Woyzecka Buechnera. On mnie nauczył oszczędności środków i dokonywania trudnych wyborów wbrew sobie, bo też grałem w kilku jego przedstawieniach.”

Stanisław Melski (1955)

Źródło: Gloria Artis dla Melskiego, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 3 online, 5 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108686.html#

„Będę grał w szachy, ponieważ bardzo to lubię, ale nie będę tego robił profesjonalnie. Mogę zagrać w symultanach albo w grach błyskawicznych, ale nic poza tym.”

Garri Kasparow (1963) szachista rosyjski ormiańskiego pochodzenia

Źródło: Kasparow kończy z zawodowymi szachami http://pl.wikinews.org/wiki/Kasparow_ko%C5%84czy_z_zawodowymi_szachami

„Nauczyłem się brać za bary z rolą. Bo z rolą, którą masz zagrać, wychodzisz na solo. Albo ona ciebie złamie, albo ty ją. I ta jednaka radość w ringu i w teatrze: że to umiem, potrafię!”

Eryk Lubos (1974)

Źródło: Nie muszę się podobać http://www.teatry.art.pl/portrety/lubos_e/niem.htm

„Byłam etatową Baba Jagą. Powierzano mi takie role, bo miałam takie warunki głosowe, potrafiłam mówić niskim, groźnym głosem. Pod koniec miałam już trochę dość. Bo na ile sposobów można zagrać wiedźmę?”

Alicja Butkiewicz (1951)

Źródło: Izabela Krzewska, Jestem dumna z mojego miasta, „Gazeta Współczesna” nr 169, 5 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122870.html

„Żeby dobrze zagrać Hamleta, trzeba być przynajmniej 30 lat na scenie. 30 lat na scenie to 50 lat życia, a jak się ma 50 lat, to nie można już grać Hamleta.”

Władysław Grabowski (1883–1961) polski aktor

„W moim wieku można marzyć o wielu rzeczach, ale po 40 latach pracy na scenie niewiele pozostało ról, o których się jeszcze marzy. Wszystkie role, o których kiedyś marzyłem są już poza mną. Nie narzekam na swoją drogę artystyczną, ponieważ w ciągu tych 40 lat udało mi się zagrać bardzo wiele znaczących, głównych ról z całego wachlarza repertuaru od farsy po dramat, od Witkacego po Kafkę i Szekspira.”

Adam Baumann (1948) polski aktor

Źródło: Barbara Wojnarowska, W pierwszym rzędzie wszystkie siły na „Wesele”, „Dziennik Teatralny”, 6 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wprw.htm

„Kariera w teatrze wiąże się z hierarchią. Najpierw jesteś w zespole, potem grasz pierwsze role i w końcu tą główną. Ja wszedłem do Muzycznego bocznym wejściem i nie sądzę abym umarł na scenie po zagraniu tej upragnionej. Cały czas bawią mnie moje małe sukcesy.”

Tomasz Czarnecki (1983)

Źródło: Piotr Sobierski, Jak lalki tańczą w musicalu, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, dodatek „Sztorm”, 27 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117899.html

„Egoistą jestem tylko, grając w piłkę nożną. Wydaje mi się, że wiem najlepiej, jak trzeba zagrać. Natomiast w teatrze czy filmie, choćbym był przekonany, że jakaś rola jest idealna dla mnie, nigdy nie zabrałbym jej koledze.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: „Gala”, nr 24/2008.

„Po pierwsze, aktor jest od tego, żeby wszystko i wszędzie zagrać: i w teatrze, i w filmie, i w serialu. A po drugie – ta rola dała mi szaloną popularność, o której aktor może sobie tylko zamarzyć.”

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

odpowiedź na pytanie, dlaczego przyjął rolę inżyniera Karwowskiego w serialu Czterdziestolatek.
Źródło: Robert Migdał, „Czterdziestolatek” zaczynał we Wrocławiu, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 176, 20 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121643.html

Tematy

Ida Bocian 2

Podobne cytaty

Pokrewne tematy