„Dlaczego, no dlaczego wszystko w moim życiu jest do kitu! Jak u jakiegoś ostatniego menela?! Dlaczego ze wszystkich możliwych dróg zawsze wybieram tę najgorszą, a potem na oślep nią podążam?!”

„Czasem krytycy pytają mnie, dlaczego nie robię już takich filmów jak kiedyś. Nie potrafią zrozumieć, że podążam swoją drogą tylko i wyłącznie do przodu…”

„To ja, do wczoraj wierny pies.
Dlaczego to zrobiłaś? Dlaczego mnie zdradziłaś?
Czy zawsze tak musi być?”

„Studia wyższe jeszcze nikomu nie zaszkodziły. Mam nadzieję, że psychologia wzbogaciła mnie nie tylko jako człowieka, ale i jako aktora. Aktor przecież też rozważa, rozdrabnia i dokonuje analizy psychologicznej. Zawsze czeka mnie pewna łamigłówka – jaki jest mój bohater, jak się zachowuje, dlaczego mówi to, co mówi. Często to jest ta sama droga, którą podąża psycholog w rozważaniu ludzkich przypadków. Pięć lat moich studiów i zastanawiania się, dlaczego ludzie są tacy, a nie inni, to w zasadzie ta sama działka.”

„Biedni nie zawsze są gorsi, a jeśli nie gorsi, to dlaczego są biedni?”

„ZACHEDRYNSKI – Wie pan, dlaczego zginie Rosja?
CZELCOW – Dlaczego?
ZACHEDRYNSKI – Bo nawet dekadenci chcą żyć.”

„O, Boże, dlaczego tak jest? Dlaczego, ilekroć śni mi się ojczyzna, dręczą mnie jakieś koszmary, co skłania mnie do ucieczki, i budzę się zlany potem?”

„Dlaczego ksiądz trzyma zawsze z właścicielami; dlaczego mówi, że właściciele i policja są w porządku i dlaczego zamiast zabierać chleb od ust biedaków, proszących o modlitwę za umarłe dusze, nie zrobi czegoś by pomóc żyjącym i nie zaprzestanie żyć na koszt innych.”

„Dlaczego bije się na alarm zawsze tych samych?”

„Jude, kochanie, zawsze dochodzisz do krawędzi tego, co ci dyktuje serce. Dlaczego jednak nigdy nie możesz się zdobyć na ten ostatni krok?”