„To był największy zgiełk i hałas, jaki pamiętam. Wyszłam na scenę i byłam najszczęśliwszą osobą na świecie.”

„Dlaczego zsikałaś się w majtki? Byłam spóźniona i nie poszłam do toalety przed wyjściem na scenę. To było takie okropne, ale trudno – zdarzyło się.”

„Na scenę trzeba wyjść naładowanym jak akumulator. Iskrzyć.”

„(…) [bez dobrych bohaterów] możemy mieć pojedynek w każdej scenie, bitwę w każdym akcie, a widz i tak zaśnie, a jeśli nie to tylko przez hałas.”

„Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.”

„To nic. To naprawdę nic. Nie mogę chodzić, ale przecież żyję. Pragnę wyjść na scenę, wrócić do śpiewania, pokonać swój lęk. A ludzie? Ufam, że mnie zaakceptują taką, jaką jestem.”

„Najwspanialszą rzeczą jest móc wyjść na scenę i występować przed liczną publicznością.”

„Dla mnie każda publiczność jest najważniejsza na świecie, śpiewam dla ludzi i w każdy występ wkładam całe swoje serce. Nie pozwalam sobie na to, by mieć gorszy dzień, wyjść na scenę i zamknąć się w sobie. „Show must go on”, jak śpiewał Freddie Mercury.”

„(…) co może młodych ludzi zainteresować w romantyzmie? (…) Otóż sądzę, że dramat wybitnej jednostki, dramat egzystencjalny: kim być, w jaki sposób żyć w otaczającym nas świecie? Jak wyjść ponad przeciętność? Jak tworzyć?”

„Pode mną pędziły samochody. Samochody. Samochody. Samochody. Obłędny hałas. Hałas i światła, i prędkość.”