„Zafascynowała mnie uroda i możliwości ciała aktora wrocławskiej pantomimy.”

— Leszek Mądzik

Źródło: Beata Waś, Między ziemią a niebem, „Gazeta Olsztyńska” (dodatek) nr 53/05, 6 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113983.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

aktor , możliwość , uroda

Leszek Mądzik Fotografia

Leszek Mądzik 2

polski reżyser teatralny, scenograf 1945

Podobne cytaty

„W mojej pracy fizyczność nie jest bez znaczenia. Jako aktorka mam dużą świadomość swojego ciała, jego możliwości i ograniczeń. Akceptuję jego przemijanie. To jest poza wyborem…”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20799

„Calderon daje aktorom niesłychane pole do popisu w tym zakresie, dotąd rzadko wykorzystywane. Doskonale oddał to jedynie wasz Grotowski, którego w Calderonie zafascynowała właśnie ta siła ciała. Muszę tu dodać, że teatr Grotowskiego wywarł na mnie olbrzymie wrażenie, w walnym stopniu przyczyniając się do powstania mej książki.”

Antonio Regalado (1932–2012)

Źródło: Wojciech Stańczyk, Nie doić Szekspira http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61157, „Przekrój”, nr 28/2611, 9 lipca 1995, s. 28–29.

„Aktor to człowiek, który ma w sobie ogromną rzekę możliwości. Ma możliwość bycia każdym, dlatego nie jest nikim. Ludzie, którzy nie są aktorami, w czasie rozwoju, edukacji, określają się. Cechą aktora jest niedookreślenie.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„TV Sat Magazyn”, 4 listopada 2005

„(…) jeden z aktorów jest po prostu sensacyjny (nazywa się Wiesław Gołas) i umie wszystko: grać komedię – oczywiście, ale także śpiewać, tańczyć, grać pantomimę i pojedynkować się tak, jak nikt się na naszych scenach nie pojedynkuje”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Źródło: prasa francuska, cyt. za: Elżbieta Smoleń-Wasilewska, „Film” nr 12,

„Nazywam go milczącym aktorem. Są piękne przedstawienia teatrów ruchu czy tańca, które ze sztuką mimu nie mają wiele wspólnego. Pantomima ma wspaniałe korzenie, ale każdy, kto chce zostać mimem, musi znaleźć własny styl i pokazywać prawdę emocjonalnego przeżycia; przemiany, które byłoby trudno, a czasami wręcz niemożliwe wyrazić słowami. Ciało powinno „mówić”. Musi on też dbać, by technika nie zabiła w nim tego, co najpiękniejsze w teatrze pantomimy, czyli płynności zmieniających się stanów emocjonalnych – tego wszystkiego, co składa się na ludzką ciszę. W pantomimie każdy ruch na scenie musi ukazać proces przemiany emocjonalnej. Patrząc na akcję wykonawcy, śledzimy zmienność myśli aktora.”

Stefan Niedziałkowski (1945) polski artysta pantomimy

odpowiedź na pytanie, kim jest współczesny mim.

„Obmacałem się dokładnie i poczułem, że jestem zdrowy i wesoły w każdej części ciała. Po co mi w takim razie uroda? I bez niej moje ciało było takie szczęśliwe, jakby się całe śmiało.”

Astrid Lindgren książka Bracia Lwie Serce

Bracia Lwie Serce

„Pantomima to sztuka poza słowami – nie bez słów. Jeśli aktor dramatyczny wyjdzie na scenę i nic nie mówi, to nie znaczy, że jest mimem. Podstawowe zasady, które powinny kierować teatrem pantomimy, to: myśl, emocja i działanie. Dlatego praca nad spektaklem jest ciągłą analizą ruchu, naszych stanów emocjonalnych i tego, jak je przekazać. Polega na odnajdywaniu takich wartości, które naszym zdaniem pełniej da się wyrazić bez używania słów.”

Bartłomiej Ostapczuk (1977)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 sierpnia 2005 https://web.archive.org/web/20060102223025/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sztukapo.htm

„Aktor użycza postaci swojego głosu, swojego ciała, duszy i doświadczeń.”

Małgorzata Socha (1980) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30702

„Miło jest być atrakcyjną i ładną, ale uroda też bardzo przeszkadza. Nie można grać wszystkich ról. Nie wszystkim chce się aktorkę pobrzydzić lub uwierzyć, że i ładna ma talent.”

Anna Korcz (1968) polska aktorka

Źródło: „Angora” 34/2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krolowaz.htm

„Czyż dla nas świeżość słów, uczucie młode
utracić – to nie tak, jak dla malarza – wzrok,
lub dla aktora – głos, swobodny krok,
albo dla pięknej kobiety – urodę?”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Czyż dla nas świeżość słów…, tłum. Seweryn Pollak

Pokrewne tematy