„Nie odpowiada mi podział na facetów, którzy są macho i małe kobietki, którymi trzeba się opiekować. Skoro jednak powtarzam o tym w kółko to pewnie mój problem bardziej niż ich.”

„Najwyższy czas rozwiązać problem Ludwika Dorna, skoro sytuacja jest tak napięta, a on sam najwyraźniej chce odejść, rzucając w stronę PiS obelgi, których nawet nie chcę powtarzać.”

„Ale jak mam mieć złudzenia, skoro w zasadzie nie znam facetów, którzy są uczciwi i wierni? I nie chodzi mi o wierność fizyczną – to byłoby zbyt trywialne. Chodzi o lojalność w stosunku do kobiety, która jest partnerką, żoną. Mam duży problem, żeby zaufać mężczyźnie.”

„Każdego dnia poświęcałem godzinę, żeby powtarzać ten monolog w kółko, a za każdym razem, kiedy dochodziłem do końca, wybuchałem śmiechem.”

„A jeżeli Tusk się zużyje jako przywódca i powie: mam tego dosyć, wycofuję się, to PO będzie miała problem. Kto go zastąpi, skoro cała ta formacja jest coraz bardziej jałowa?”

„Te małe rólki czasem bywają bardziej interesujące niż olbrzymie rólska, z którymi z reguły nie ma czasu się oswoić, że nie powiem już zbratać.”

„Ja mam bardzo pogardliwy stosunek do telewizji. Ja lubię tylko telewizję, którą ja robię, bo ona odpowiada moim emocjom, mojemu gustowi albo braku gustu.”

„Spytał filozof: „Dlaczego kukułko,
te same słowa powtarzasz wciąż w kółko?”
A ta mu na to odparła: „Głuptasie!
Przecież tu wszyscy mają mózgi ptasie!””

„Pewien mój znajomy, który jest prostym stolarzem, powiedział mi: Między poszczególnymi ludźmi są naprawdę małe różnice, jednak te małe różnice są bardzo ważne. W tym rozróżnieniu tkwi istota rzeczy. Znaczenie indywidualności.”

„Nikodem Dyzma – z tym miałem pewien problem, nie chciałem powtórzyć karykatury, którą w latach pięćdziesiątych – zresztą znakomicie – na ekranie zagrał Adolf Dymsza, zachowując ten właściwy mu dystans i urok. Musiał być to Dyzma bardziej prawdziwy, osadzony w epoce.”