„Jak ci idzie? – zapytał ślepy chromego.
– Jak widzisz – brzmiała odpowiedź.”

„Jak to się mogło stać? Kto za to odpowiada? Odpowiedź brzmi: ja!”

„Odpowiedź brzmiała: pomyśleliśmy, że da się to zrobić.”

„Dopóki nie zadasz pytania, odpowiedź zawsze brzmi nie.”

„Kiedykolwiek poczujesz (…), że wszystko idzie źle i się rozpada, zwróć się do swojej śmierci i zapytaj, czy to prawda. Odpowie ci, że nie masz racji, że naprawdę nic się nie liczy poza jej dotknięciem. Twoja śmierć powie ci: Jeszcze cię nie dotknęłam.”

„To jak brzmi twoja historia? - Zapytał, siadając obok w bezpiecznej odległości.”

„'Dziennikarz:' Czym jest właściwie POEE?
'Malakalipsa:' Jest taka opowieść zen o uczniu, który zapytał swego Mistrza: „Czym jest Budda?” Mistrz odrzekł: „Trzema funtami lnu”.
'Dziennikarz:' Czy to jest odpowiedź na moje pytanie?
'Malakalipsa:' Nie, ależ skąd. To był tylko przykład. Odpowiedź na twoje pytanie brzmi: POEE TO PIĘĆ TON LNU!”

„Kiedy odpowiedź brzmiała „tak”, była przekazywana poprzez zwilżenie warg językiem bądź spojrzenie.”

„Człowiek niewidomy, pozbawiony wzroku jest kaleką. I musi żyć w swoim czarnym świecie, inne zmysły rozwija, okazując im trudne zaufanie. Człowiek ślepy, który ma oczy, aby widzieć i oceniać to, co postrzega, ale rozmyślnie idzie po omacku, zamknięty w swoim egotyzmie – jest niebezpieczny. Dla siebie i dla otoczenia.”

„Często państwo pytają, dlaczego u nas występuje więcej mężczyzn niż kobiet. Odpowiedź brzmi: nie wiem, choć się domyślam.”