„To bardzo źle być pomiędzy, gdyż wówczas nie przynależy się nigdzie.”

„Słowa przynależą do czasu, milczenie do wieczności.”

„Nigdzie się plotki tak bujnie nie rodzą (…)
Nigdzie nie są w takiej sławie,
Jak tu w Warszawie.”

„Nie jest źle, nie jest źle,
jeszcze nie, jeszcze nie dziś, nie o tej porze,
nie jest źle, nie jest źle,
nie aż tak, żeby już być nie mogło gorzej.”

„Gdzie jesteś, twardzielu?
– Nigdzie.”

„Nigdzie na świecie nie jest już bezpiecznie.”

„Nigdzie nie jest u siebie, kto jest nieszczęśliwy.”

„Warszawka to jest jedno z najbardziej skundlonych pojęć i śmieję się z niego, a jednocześnie do niego przynależę, ale mnie to w ogóle nie obchodzi.”

„Nigdzie chyba na całym świecie stosunki pomiędzy katolicyzmem, jako religią ludową, a katolicyzmem jako głęboką dyscypliną moralną, obejmującą całe życie człowieka, pomiędzy katolicyzmem maluczkich, a katolicyzmem doktorów, nie ułożyły się w sposób tak straszliwie demoralizujący jak u nas. (…) I tak nie wiedząc, czym jest ta wiara, nie chcąc o tym myśleć, lub lekceważąc ją, o ile idzie o nią samą, nasza inteligencja ochrania w „katolicyzmie” jakiś skarb ludowy.”

„Jeśli komuś jest źle, to i z nim jest źle.”