„Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.”

„Bogowie umierają, ale ich agonia jest dłuższa i straszniejsza niż ludzka. Umierają, gdy przestaje się w nich wierzyć, a po śmierci udają się do Krainy Zapomnianych Bogów.”

„Wiersze, dobre wiersze są, muszą być poszukiwaniem tajemnicy, a więc muszą dotykać tematu Boga, ludzkiego życia i śmierci. Jak Modlitwa.”

„To naprawdę czytają moje wiersze?”

„Nie czytaj na głos między wierszami!”

„Codziennie wybieram do czytania jeden wiersz.”

„Wiersz jest nad czas i nad śmierć.”

„Ludzie czytają między wierszami, bo nie lubią poezji.”

„Przeczucia poetów to zapomniane przygody Boga.”

„MŚ: Czytanie wierszy powoduje, że natychmiast zaczynam je pisać, więc wolę nie czytać, po to żeby wiersze przychodziły skądinąd.
red: Czyli skąd?
MŚ: Skądinąd. No nie wiem skąd. Skądś tam.”