„Trzy filmy zajęło, zanim Hermiona mogła wyskoczyć ze szkolnych szat i swędzącego swetra i wbić się w jeansy. Hura!”

„Przez trzy lata chodziłam na castingi, w tym czasie grałam jakieś epizody, ale trzy lata zajęło mi, żeby dostać pierwszą rolę w filmie.”

„Jeśli chodzi o teatr, doszedłem do momentu, w którym mogłem przebierać w rolach. Potem zająłem się telewizją, gdzie wkrótce również grałem główne postaci. Kiedy stuknęła mi czterdziestka, zdecydowałem, że chcę zacząć od nowa. A przy okazji zarabiać więcej. Brytyjscy aktorzy wiedzą, że gra o duże stawki rozgrywa się za oceanem. Na szczęście moje pierwsze trzy filmy – dwa wyspiarskie i jeden hollywoodzki – okazały się sukcesami, co otworzyło mi drzwi do kariery w USA.”

„Dostałem Nobla za coś, co w roku 1964 zajęło mi dwa, może trzy tygodnie. A odkrycia Einsteina są dziesięć tysięcy razy ważniejsze.”

„Z reżyserowania czerpię wielką przyjemność intelektualną. Natomiast gra aktorska jest przyjemna również pod względem czysto fizycznym. Zanim zajęłam się teatrem klasycznym, zaczynałam jako aktorka w musicalach.”

„Robiłem jednak tak interesujące filmy i z takimi ciekawymi twórcami, że w końcu nie widziałem potrzeby, aby samemu robić coś nowego. Nie szukałem dodatkowego zajęcia, ciągle miałem pełne ręce roboty.”

„Przez cały czas próbowałem o niej nie myśleć. Ale nie było niczego, co mogłoby mnie zająć, przyciągnąć moją uwagę.”

„Ulubiony interista? Giacinto Facchetti. Kiedy strzelił gola w Neapolu w gęstej mgle. Później podbiegł do linii bocznej żeby mnie pozdrowić. Znalezienie mnie w tej mgle zajęło mu trzy minuty.”

„Moja obsesja śmierci wynika z nerwicy, której nabawiłem się w domu, gdzie miałem konflikty i duże ciśnienie. Nie mam czasu jej leczyć, bo jestem zajęty. Poza tym boję się, że gdybym nerwicę wyleczył, to nie miałbym tylu pomysłów. Myślę, że lepszą terapią są dla mnie filmy.”

„Miłość jest zajęciem dla próżniaków, a próżniactwem dla zajętych.”