„Pamiętasz? Jakie to piękne słowo, pod warunkiem, że ma się je do kogo powiedzieć.”

„Jak pisze Fredro – im człowiek starszy, tym częściej ogląda się za siebie i zauważa, że smutno jest żyć, jeśli nie ma do kogo powiedzieć: czy pamiętasz? Fredro uważa też, że kto siwieje, chętniej bajdurzy.”

„I jak można powiedzieć „Kocham Cię” komuś, kogo się kocha?”

„Słowo, którego nie powiedziałeś, jest twoim niewolnikiem. Słowo, które powiedziałeś jest twoim panem.”

„Serce – to najpiękniejsze słowo świata…”

„Wolność słowa realizuje się nie wtedy, kiedy ktoś może swobodnie mówić, lecz wtedy, kiedy ma do kogo mówić.”

„(…) niektórzy ludzie przestali poszukiwać piękna, a potem dziwią się, że ich życie jest takie brzydkie. Nie stań się jedną z takich osób. Zdolność do podziwiania piękna pochodzi od Boga. Zwłaszcza piękna w drugim człowieku. Poszukaj piękna w każdym kogo spotkasz, a na pewno je znajdziesz. Każdy nosi w sobie odprysk boskości. I każdy kogo spotkamy ma nam coś do przekazania.”

„Słowo, które oskarża, daje świadectwo, jest. Słowo, któremu za całe uzbrojenie wystarczy to, że jest wypowiadane. Słowo-strażnik. Słowo-świadek; prawdziwe, pod warunkiem, że nigdy nie zamilknie. Jedyny sposób na uciszenie takiego słowa to zabić je.”

„W zawodzie aktora, pomimo wielu złych rzeczy z nim związanych, piękne jest, że nie wiadomo kogo się jutro spotka.”

„Chciała pięknie pisać, ale słowa odmawiały jej posłuszeństwa.”