„Jakub miał dwunastu synów, ale największą słabość czuł do najmłodszych latorośli, Józefa i Beniamina, ponieważ zrodziła ich umiłowana Rachela. Beniamin był jeszcze dzieckiem, Józef zaś wyrósł na wyjątkowo rozgarniętego chłopca i nikt w rodzinie nie dorównywał mu roztropnością umysłu.”

„Józef Piłsudski: Do mnie, dziecko, będziesz strzelał?
Henryk Piątkowski: Tak, bo taki mam rozkaz.”

„I utworzył grupę dwunastu, których też nazwał „apostołami” – żeby z nim pozostali i żeby ich posyłać, aby głosili oraz mieli władzę wypędzania demonów.
A w grupie dwunastu, którą utworzył, byli: Szymon, któremu nadał przydomek Piotr, i Jakub, syn Zebedeusza, i Jan, brat Jakuba (i nadał im przydomek Boanerges, co znaczy Synowie Gromu), i Andrzej, i Filip, i Bartłomiej, i Mateusz, i Tomasz, i Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, i Szymon Kananejczyk, i Judasz Iskariot, który później go zdradził.”

„Spotkałem się z nim. Józef Oleksy przeprosił nas, ale nie zmienia to faktu, że tak się nie mówi o kolegach, o ich żonach, a przede wszystkim o formacji, w imieniu której Józef Oleksy był dwukrotnie marszałkiem Sejmu, raz premierem i przewodniczącym partii. Nie rozumiem tego. Albo to dowód zupełnego zaćmienia, albo wyjątkowo… nie będę już kończył. Czuje gorycz i smutek.”

„Każde dziecko nad Wisłą wie, że żaden polski duchowny nie zwalcza lustracji tak twardo jak abp Józef Życiński.”

„Zajęłam się dziećmi autystycznymi, bo mamy w rodzinie takiego chłopca. One wymagają szczególnej troski i zasługują na nią.”

„Bez szminki aktorzy stają się mało rozgarniętymi dziećmi.”

„Nigdy mnie nie interesowała przeszłość Józefa Mackiewicza, tylko jego talent. Tak samo nikt z nas (w Kulturze) nie wyciąga literatom krajowym ich postawy w okresie bierutowym. A przecież świnili się, jak trudno lepiej.”

„Jezus urodził się z wyjątkowo ciężkim piętnem, które dotyczyło także jego matki, Marii. Jezus, jej najstarsze dziecko, został poczęty w niejasnych okolicznościach. (…) Jezus potem nazywany jest bękartem. Stąd pogardliwe określenie „syn Marii”. Późniejsza adopcja przez Józefa nie zmyła z niego tego piętna, które do końca kładło się cieniem na jego pochodzeniu. Prędzej czy później nauczył się więc, co znaczy uchodzić za syna ladacznicy. Może stąd jego późniejsza sympatia dla ludzi wątpliwego pochodzenia: prostytutek, celników, grzeszników.”

„Jeżeli najbardziej niewinne i bezbronne dziecko nie może czuć się bezpiecznie w jakimś społeczeństwie, wówczas już nikt bezpiecznie czuć się w nim nie może!”