„Szaleństwo w zwojach mózgowych ukoiło mi się dopiero, kiedy nissan wraz z zawartością zniknął z oczu.”

„Bo miłość to nie jest i nie może być zwykłe uczucie. To nie przyzwyczajenie ani życzliwa troska. Miłość to szaleństwo, to serce, które wali jak szalone, światło, które spływa wieczorem wraz z zachodem słońca, chęć poderwania się z łóżka nazajutrz, tylko po to, by spojrzeć sobie w oczy.”

„Problem polega na tym, że zło nie zniknie – stwierdziła. – Nawet gdy zasłonimy oczy i uszy, nadal będzie istniało.”

„Po chwili zniknął mi z oczu w nadciągającym zmierzchu. Obróciłam się i poszłam szukać Lissy. Z daleka usłyszałam krakanie. Brzmiało jak śmiech.”

„Widzę blask w jej oczach, ale widzę też, że on zniknie. Będzie coraz słabszy i słabszy, jak ogień, który najpierw staje się żarem, a później popiołem.”

„O duszo, co będziesz czuła, kiedy opuścisz ten świat? Zniknął ciasny, pewny, ograniczony świat i oto unosisz się w przestworzach albo pływasz w morzu – a świat ten znika na twoich oczach i oto zniknął! Cóż za nowy sposób myślenia!”

„Przed ślubem przymykamy często na wiele spraw swoje oczy; otwierają się nam one dopiero po nim. Znacznie rozsądniej i wygodniej byłoby robić odwrotnie.”

„Człowiek idzie przez teraźniejszość z zawiązanymi oczyma. Może jedynie przeczuwać i odgadywać, co właściwie przeżywa. Dopiero później odwiązuje mu się chusteczkę z oczu, a on spojrzawszy w przeszłość stwierdza, co przeżył i jaki to miało sens.”

„Jak zatrzymać ten zegar w pół kroku
Co mu jest cichym świerszcz sekundnikiem?
Jak zatrzymać ten pośpiech obłoków
I ten wyraz twych oczu nim zniknie?
Jak? Jak?
Jak zatrzymać wszystko to?
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Nie dać, żeby zaszło mgłą
Mgłą?”

„Szaleństwo to nie odwaga.”