„Jestem człowiekiem, co krążąc nie zatrzymuje się w marszu,
lecz rzuca ku wam przelotne spojrzenie i znów
odwraca oblicze (…)”

„Miłość istnieje w każdej chwili swego trwania, wiecznie. To jedyne przelotne spojrzenie w wieczność, jakie jest nam dane.”

„Spójrz ku domowi, aniele!”

„Z opisaniem powietrza
wcale nie musiałam się spieszyć.
A teraz w koszyk powszednich przeoczeń,
rzucam spóźnione o lat siedemdziesiąt
to – najdosłowniej przelotne – „dzień dobry!””

„Każdy język ma swoje oblicze, jak człowiek.”

„W człowieku odkrywamy oblicze – długo i powoli.”

„Jestem prostym człowiekiem… teraz trzeba mieć komputer żeby włączy i wyłączyć telewizor (…) nacisnąłem jakiś guzik a tu włącza się prysznic! Co to ku*wa jest! gdzie ja ku*wa jestem! ta jakieś gówno ery kosmicznej!”

„Trudno jest kręcąc, zatrzymywać się i potem znów zaczynać od początku. Dzień mija, słońce zachodzi. Trudno jest kręcić na łonie natury, w plenerze.”

„Jestem cudowną gospodynią domową, bo gdy opuszczam mężczyznę, zatrzymuję jego dom.”

„Bardzo mały człowiek może rzucać bardzo duży cień.”