„I kość niezgody powinna mieć trochę mięsa.”

„Każdy konflikt pozostawia po sobie nie dogryzioną kość niezgody”

„We mnie było mało ciepła. Niewiele mięsa zostało już przy moich kościach. Wystarczało go tylko dla podtrzymywania złości – ostatniego ludzkiego uczucia. Właśnie nie obojętność, lecz złość była ostatnim ludzkim uczuciem – tym, które bliższe jest kościom.”

„Strategia powinna wyrastać na błocie rynku, a nie w antyseptycznym środowisku wieży z kości słoniowej.”

„Byłam wegetarianką przez trzynaście lat. Powodem takiej diety było złe samopoczucie po zjedzeniu mięsa.(…) Wciąż bardzo zdrowo się odżywiam, nie tylko w celu trzymania wagi, ale aby dobrze się czuć. Jednak nie miałam dobrych wyników na badaniu krwi. Brakowało mi erytrocytów i lekarz zalecił mi jeść trochę mięsa. Poza tym odkryłam, że podoba mi się jego zapach, kiedy mama przyrządza je w kuchni. To był prawdopodobnie znak, że mój organizm potrzebuje troszkę czerwonego mięsa. Teraz jadam je raz w tygodniu, choć wciąż najbardziej lubię tuńczyka.”

„Niewdzięczna ojczyzno, nie będziesz miała nawet moich kości.”

„Jak umrzesz – wyrwą ci złote zęby, już poprzednio zapisane w księgi obozu. Spalą, popiołem wysypią pola albo osuszą stawy. Co prawda marnotrawią przy spalaniu tyle tłuszczu, tyle kości, tyle mięsa, tyle ciepła! Ale gdzie indziej robią z ludzi mydło, ze skóry ludzkiej abażury, z kości ozdoby.”

„Mając świadomość, z jakim ogromem cierpienia zwierząt i zniszczeniem środowiska wiąże się jedzenie mięsa, nie potrafiłabym brać w tym udziału.”

„Każda noc powinna mieć swoje menu.”

„To sytuacja, która nie powinna mieć miejsca, ale też ich rozumiem.”