„w przerwie koncertu
najmniej mówi się o
muzyce
bo o czym tu mówić
wiadomo że
piękna”

„Ci, którzy cierpią, mówią najmniej.”

„Ludzie dzielą się na takich, którzy mają coś do powiedzenia, i na tych, którzy mówią bez przerwy.”

„Czy to nie dziwne, że najmniej mówimy o rzeczach, o których najwięcej myślimy?”

„Czy to o czym mówią media, jest naprawdę, czy jest tylko dlatego, bo media o tym mówią?”

„Co tu gadać, jak nie ma o czym mówić.”

„Kto nie ma o czym mówić – rozprawia o niczym.”

„Każdy jest zmęczony, tylko trzeba jak najmniej o tym mówić, żeby ta informacja tutaj z głowy, nie dotarła do mięśni.”

„Jednym z wielkich zadań literatury jest oswojenie człowieka z niewiadomym. Przemiana w robaka jest niewiadomym, śmierć jest niewiadomym – przy odrobinie wysiłku można by prawdopodobnie udowodnić, że niewiadome to największy temat literatury. A jednocześnie literatura najmniej chciałaby o tym mówić. Niewiadome zostało skompromitowane tanią literaturą sensacyjną i filmem przygodowym. Współczesna proza nie uznaje golemów, bestii, demonów, światów tajemnych i czarów, a tym samym więc i Szatana, a więc i Boga.”

„Głos twój? Wodotrysk orzeźwiający,
dzwonki i dzwony;
to woda mówi; to śmieszny koncert
ptaków zielonych”