„Francja to kraj, w którym pieniądze rozpadają się w rękach, za to nie sposób urwać kawałka papieru toaletowego.”

„Wszystko się waliło. Życie jej się waliło, rozpadało na kawałki. Miała wrażenie, jakby dotąd żyła w gabinecie luster, gdzie nic nie jest takie, jak się zdaje.”

„Pieśń porywa mnie w dal, wyzwala wszystko, staję nagle bezradny i zagubiony i dziwie się, że nie rozpadam się na kawałki albo nie wzlatuję jak balon w wieczorne niebo.”

„Dajesz jej słowa z których ja,
układam modlitwę mą co dnia,
Dajesz jej cały świat,
Dajesz jej oddech, wiarę, zmierzch,
Wszystko to częścią mnie już jest,
Dajesz kawałek mnie,
Cała rozpadam się…”

„Prawdziwe związki nie rozpadają się tak łatwo. Są jak cenny wazon, który tłucze się, a potem skleja z kawałeczków, znowu tłucze i znowu skleja, tak długo, aż kawałki przestaną do siebie pasować.”

„Możesz uszminkować świnię, ale to wciąż będzie świnia. Możesz owinąć starą rybę w kawałek papieru zwanego „zmianą”, lecz ona wciąż będzie śmierdziała.”

„Coś mi się zdaje, że poezja współczesna to jeden wielki pic, który powstaje nie z żadnego natchnienia, ale zupełnie przypadkiem, wtedy gdy ktoś zapisuje prozę na małym kawałku papieru.”

„Nie lubię słowa „kariera”. Kojarzy mi się z Dyzmą. A „na kawałek nieba i kawałek chleba zapracować trzeba”. Moja mama ciągle pomaga komuś zbierać pieniądze na węgiel.”

„Z erotycznego punktu widzenia Francja jest dziś raczej krajem rozwijającym się.”

„Można rysować wszystko w tym proroka, ponieważ we Francji – kraju Woltera i nieposzanowania – mamy prawo szydzić ze wszystkich religii.”