„Wulgarność? Nie sądzę, żebym kiedykolwiek była wulgarna.”

„On musi być niewiarygodnie samotny. Nie sądzę żebym kiedykolwiek spotkała osobę równie samotną.”

„Nie powiem, żebym umiał śpiewać. Nie sądzę też, żebym umiał rymować. Ja po prostu wyrażam samego siebie. Mówię to, co mam w głowie i co ślina przynosi mi na język.”

„Intelektualna wulgarność przyciąga wyborców jak muchy.”

„Nie wydaje mi się, żebym kiedykolwiek podążał drogą gwiazdy filmowej. Lubię zboczyć z kursu o 90 stopni po każdym filmie, jaki zrobię.”

„Nakręciłam taki film, jaki sama miałam ochotę obejrzeć. A że akurat byłam w nastroju na ciepłą, romantyczną historię… No cóż, tak wyszło. Nie sądzę, żebym miała kiedykolwiek ochotę nakręcić kino akcji. Wolę raczej takie spokojne produkcje. Pozwalają uwierzyć, że świat nie jest taki zły, a ludzie – mimo wszystkich kłopotów z komunikacją – potrafią się porozumieć.”

„Mój film [Opowieści kanterberyjskie] nie jest wulgarny. Jest to film o życiu. Wulgarne są te filmy, które zrobione są nieuczciwie i schlebiają niskim upodobaniom.”

„Nie sądzę, byśmy kiedykolwiek rozwiązali wszystkie nasze problemy i żyli w doskonałym świecie. Ale możemy uczestniczyć wraz z Bogiem w ulepszaniu świata. Jako jednostki, ale też wszyscy razem, jako społeczność.”

„Los chrześcijaństwa tkwi w konieczności, że wiara jego musiała sama stać się tak chora, niska i wulgarna, jak chore, niskie i wulgarne były potrzeby, które zadawalać miała.”

„Czuję się zaszczycona i dumna. Jestem odrobinę zakłopotana, ponieważ nie sądzę, żebym zasłużyła na wszystkie te wspaniałe komplementy, więc nie do końca wiem, jak powinnam się zachować. Jednak jest to dla mnie naprawdę wspaniały dzień i zapamiętam go na długi czas.”