„Ofiarować, oznacza dawać drugiemu to, co wolałoby się zatrzymać dla siebie.”

„Miłość nie oznacza emocjonalnego przemijania czy chwilowego oczarowania, ale wyraża wolę i odpowiedzialną decyzję związania się całkowicie „na dobre i na złe”. Jest darem z siebie samego drugiemu człowiekowi.”

„Radę, którą dajesz drugiemu, zastosuj również do siebie.”

„Miłość oznacza być zupełnie blisko siebie, jednak bez chęci zawładnięcia drugim.”

„Nie wiem, jak panu dziękować za pańską fatygę; mogę panu ofiarować jedynie ten pukiel. Niech pan go zatrzyma na pamiątkę po mnie.”

„Jeśli źle życzymy człowiekowi, któremu kiedyś ofiarowaliśmy miłość, to tak, jak byśmy opluwali samego siebie. Jeśli nie mamy szacunku dla tej drugiej osoby, miejmy chociaż szacunek dla tego kogoś, kim byliśmy wtedy.”

„Są trzy stopnie miłości Bożej: 1) kiedy dusza dla miłości Bożej strzeże się wszelkiego grzechu, 2) kiedy we wszystkim spełnia Wolę Bożą i 3) jest to ów płomień, który Chrystus Sam daje, a daje tylko tym, którzy usiłują poznać Wolę Jego i wypełniają ją. Kto nie dąży do drugiego stopnia, nie ostoi się na pierwszym.”

„Jeśli Bóg stworzył coś lepszego, zatrzymał to dla siebie.”

„W życiu trzeba odrzucać od siebie wszystko to, co nie jest warte zatrzymania.”

„Pośrednictwo kogoś drugiego może dawać podstawy do miłości samego siebie, jedynie ono może uodpornić tę miłość na niebezpieczeństwo egocentryzmu i zapewnić jej rozumny charakter.”