„a ja w tym roku jakoś nie zrobiłam”
to sąsiadka mówi tak do mojej mamy
która zaczęła kwestię o powidłach
sąsiadka z nich słynęła w całej okolicy
teraz znają ją wszyscy z tego że umiera”

„Listopad bywa teraz sztuczny
jak współczucie sąsiadki
nad krojoną cebulą
i zimny
jak kolacja”

„Jednego naprawdę w życiu żałuję. Że nigdy nie sprawiłam mamie radości – nie pożyczyłam od któregoś z kumpli rolls royce'a albo jaguara, a od koleżanki futra i eleganckiej sukienki. Że nie wzięłam kolegi na szofera i nie podjechałam pod blok mojej mamy, nie zatrąbiłam tak, żeby jej wszystkie sąsiadki wyjrzały z okien i że nie zabrałam mamy na przejażdżkę. Ja – gwiazdka telewizji. Ależ mama byłaby dumna. „To moja córka artystka” – mówiłaby sąsiadkom, schodząc do samochodu w swojej najlepszej garsonce… A ja byłam wtedy taka pretensjonalna.”

„Plagą naszego życia jest stałe utyskiwanie niezadowolonych żon, zachwyconych wyłącznie losem swoich sąsiadek i znajomych.”

„Bo zupa była za słona
Źle zasłonięta zasłona
Ptaszek nieco za mały
I robił sąsiadkom kawały
Miało być miło i pięknie
A zaraz serce mi pęknie
Czuję się osamotniona
Spuszczona na kant jako żona…”

„Dzień pierwszy: umyć, ubrać, wybrać
trumnę. Wieńce, urzędy. Ksiądz.
Krzyczała na sąsiadkę, co w łapciach
wyszła przed dom pytać. Więcej
nie pamięta. Jak i dnia ślubu.”

„Wiadomo było, że jak jakaś wściekła dewotka, wścibska sąsiadka, straszna nauczycielka jest potrzebna, to pod ręką jest Krystyna Feldman. Teraz troszkę się zmieniło, bo zeszło mi na zwariowane staruszki albo jakieś dobre ciocie, babcie…”

„Gdyby wszyscy politycy mówili jedynie o sprawach, na których się znają, byłoby o wiele ciszej na świecie.”

„W Hollywood widzisz ludzi poprawionych skalpelem na ulicach. To okropne, bo upodabniają się do siebie. Wyzbywają się swej oryginalności, swej tożsamości. Jeżeli poddasz się tym samym zabiegom, co twoja sąsiadka, będziesz wyglądała tak jak ona. Nie wiem, co w tym wspaniałego.”

„Na pierwszym piętrze radio modli się za sąsiadkę.
Szum owadów w ogródkach działkowych, szum w koronach
jak próba koncertu. Ruch, a po chwili wszystko urywa się,
zatrzymuje. Nikt nie zbiega po schodach z krzykiem lub
ze śmiechem. Nikt nie tłucze po nocach próbując udowodnić,
że nigdy nie umrze.”