„Ważne jest chyba to, by w końcu pokochać siebie. Dopóki tego nie osiągniemy, niszczymy się sami i wszystkich wokół, bez względu na to, czy jesteśmy starzy, czy młodzi, wysocy czy niscy…”

„Jestem z siebie dumna. I co chyba najważniejsze, wreszcie siebie pokochałam. Bo zrozumiałam, że jestem potrzebna. Nikomu nie muszę już nic udowadniać. Mój syn mnie uwielbia, a ja jego. To się liczy.”

„Jakikolwiek nie jesteś: gruby – chudy, wysoki – niski, ciemny czy jasny – na koniec dnia nie ma to większego znaczenia, jeżeli tylko akceptujesz siebie. Ważne jest, co masz w środku.”

„Najlepszy sposób osiągnięcia szczęścia – to rozsiewanie go wokół siebie.”

„Ci, którzy nie wykonują swoich obowiązków, jak mogą najlepiej – to znaczy, na ile stać ich na to fizycznie i duchowo – niszczą sami siebie.”

„Często mnie pytają młodzi ludzie, jak to się dzieje, że człowiek staje się reżyserem filmowym i co to jest? Ja odpowiadam: reżyser filmowy to jest ktoś, kto musi okłamać absolutnie wszystkich dookoła prócz samego siebie. Jak zacznie siebie okłamywać, to jest koniec.”

„Najważniejsza jest chyba lojalność w tym wszystkim, co się robi.”

„Bretońska to opowieść stara,
Którą wam prawić będę zaraz (…).
Tak dusza mu płonęła cała,
Aż go i w końcu pokochała.
Zasię poczęła go miłować
Nie tylko za miłosne słowa
I za oddane serce wszystko,
Lecz za to też, że był tak blisko.”

„Starzy głupcy o wiele większe głupstwa robią niż młodzi.”

„W końcu jesteśmy Brytyjczykami, jesteśmy wynalazcami dosłownie wszystkiego. Więc teraz czas na wysławienie samych siebie, czas wyjść z naszych szop i uwolnić się z tej przepaści zaciemnionej przez perwersyjnych niemieckich naukowców.”