„Miłość musi być skupiona. Nie można kochać wszystkich jednakowo.”

„Miłość jest przede wszystkim zasłuchaniem w ciszy. Kochać to rozpamiętywać.”

„Miłość nie tylko daje, również bierze. (…) I nie zawsze to dawanie i branie odbywa się w jednakowych proporcjach.”

„Nic tak mężczyzny nie uszczęśliwia, jak kiedy go jaka dziewczyna kocha; nawet jeśli go zrazu nie pociągnęła ku sobie, istnieje dlań w wysokim stopniu niebezpieczeństwo, że ogniem zapłonie. Dla kobiety miłość mężczyzny, który jej się nie podoba, jest tylko zadowoleniem własnej próżności. Kobieta rości sobie stale jednakowe pretensje do wszystkich mężczyzn, jacy są na świecie.”

„Prawdziwa miłość zaczyna się u kobiety tłumaczeniem wszystkiego na korzyść kochanego mężczyzny.”

„Ocalam tę, która nie kocha przede wszystkim wiosny, ale kształt tego jednego kwiatu, w którym jest zawarta wiosna. Tę, która nie kocha przede wszystkim miłości, ale jedną jedyną twarz, którą przybrała miłość.”

„Skoro kochamy wszystkich, nas nie kocha nikt. Ludzie pragną mieć czyjąś miłość na własność, wyłączność i tylko wówczas ją odwzajemniają.”

„Nie można nie kochać, ale jeśli się kocha miłość rozszczepia się na miłość i cierpienie.”

„Kiedyś myślałam, że miłość polega na tym, że nie dostrzegamy wad drugiej osoby. Teraz jestem przekonana, że byłam w błędzie. Miłość to przede wszystkim akceptowanie wszystkich niedoskonałość partnera. Bo kocha się nie za coś, ale mimo wszystko…”

„Miłość wystarcza sama sobie. Gdy zawładnie jakimś sercem, skupia w sobie wszystkie inne uczucia. Dusza, która kocha… kocha i nie myśli o niczym innym.”