„Trzeba myśleć Dostojewskim, jest tak wspaniały, że wcale nie trzeba grać, wystarczy zagrać swoje własne „przeklęte problemy.””

„Wolę grać w serialach niż nie grać wcale!”

„Zawsze wolałem występy niż próby. Wystarczyło mi, że w czasie ich trwania pojawiła się na sali przypadkowa osoba, choćby sprzątaczka – i już inaczej grałem. Gdyby za kamerą nie stał człowiek, nie potrafiłbym zagrać.”

„Myślę, że Afryka Południowa to wspaniały kraj.”

„Hasło amantka jest źle notowane. Z racji tego, że ja tych amantek prawie nie grałam, oczywiście, że tęsknię do takiej roli.(…) Myślę, że trudno by mi było zagrać amantkę bez pieprzu. Amantki bez pieprzu nie chciałabym zagrać.”

„Myślę, że granie we własnym teatrze głównej roli jest pewnego rodzaju ryzykiem.”

„Moje wymarzone role są z literatury rosyjskiej: Czechow, Dostojewski, Bułhakow. Marzy mi się grać te kobiety – i ostre, i po przejściach. Ale jakoś na razie nie jest mi dane…”

„W filmie nie wystarczy grać, trzeba jeszcze mieć talent.”

„Zamiast grać z Hiszpanami jak z blondynką, zagraliśmy antysiatkówkę.”

„Teatr Telewizji dał mi możliwość zagrania ponad trzydziestu ról z szerokiego repertuaru najlepszych dzieł. Film w tamtym czasie nie dawał, moim zdaniem, takich szans. Dostawałem sporo propozycji filmowych. Wydawało mi się jednak, że są nie dla mnie – nie sprawią mi satysfakcji. A na graniu dla grania wcale mi nie zależy. Bez tego da się żyć.”