„Tylko wielka świętość, prawdziwie wielka, odnajduje mowę sztuki.”

„Bardzo wielkie było moje zdziwienie, kiedym doświadczyła i odczuła doświadczalnie, jaką miłością jest sam Pan Jezus. Była to jakby wielka procesja. Rozdzieliła się na dwie części. Jedna część wstąpiła do pewnej, nieco ciemnej kaplicy. I przyniesiony został Pan Jezus z tabernakulum i tak postawiony. A ja czułam od Niego taki blask świętości i Bóstwa, żem cała była przejęta świętą trwogą i bojaźnią, jak prawdziwie przed Jego rzeczywistym Majestatem. Uwielbiałam Go, mówiąc ustawicznie: „Chwała i dziękczynienie…” Wtem czułam zupełną Jego obecność i dlatego byłam przed Nim ze świętą bojaźnią, ale i z wielką czcią.”

„Gdyby od świętości ludzi zależała świętość Kościoła, dawno Kościół by zniknął.”

„Chciejmy świętości, ale tej świętości, do której droga prowadzi przez ofiarę, przez walkę i trud.”

„Święci nie przemijają.
Święci wołają o świętość.
Święta Kingo, pani tej ziemi,
uproś nam łaskę świętości!”

„Człowiek jest dla człowieka świętością.”

„Tam, gdzie jest wiara, jest i świadomość świętości.”

„Kanonizacja: Nobel świętości.”

„Aureola: poświata świętości.”

„Choć człowiek jest świętością (bądź też to życie w nim, które jest tożsame z życiem ziemskim, śmiercią i życiem dalszym), to nie są świętością jego stany, jego cielesne życie, naruszalne przez innych ludzi. (…) Zbadanie źródeł dogmatu o świętości życia mogłoby być opłacalne.”