„Czas tuż po wschodzie słońca to najbardziej intymna, osobista pora dnia. To czas samotności i radowania się ciszą.”

„Ta pora zawsze jest nie w porę i czas nie o
Swoim czasie.”

„Jesteście wspaniali, chciałbym każdemu z Was uścisnąć rękę! Kocham Was! Kocham Was, ale nie napierajcie! Mamy czas, możemy zobaczyć piękny wschód słońca!”

„Demon wiatru pchał mnie na wschód od słońca.”

„Zabierałem je do tajnych kryjówek, w których przygotowane były już ich groby. Czasem były tam też ciała poprzednich dziewcząt. Związywałem je, gwałciłem przy wschodzie słońca. Przy pierwszym blasku słońca dostawałem wytrysku. Chwytając za gardło zmuszałem je do uprawiania seksu. Gdy słońce całkowicie wzeszło zaczynałem je dusić.”

„Niejednego meteora czas upomnieć: „Przeszła pora!””

„Biada tym, którzy o wschodzie słońca ziewaniem dzień pozdrawiają.”

„Publiczność oklaskuje sztuczne ognie, ale nie wschód słońca.”

„Smutek to najgorsza pora dnia.”

„[…] u Polaków dobę dzielono tylko na wschód słońca, południe, zachód, na pianie kura, na zmiany stróży do świtu, we dnie miarkowano się głównie po cieniu, w nocy po gwiazdach, jak: kośnikach, babkach, gwieździe zwierzęcej najpierw się pokazującej, gdy zwierzęta dzikie na żer wychodzą. Podział więc doby na 24 godzin do późniejszych czasów należy tak u nas jak i Litwinów, którzy liczyli czas metami, to jest porami, każda zaś pora liczyła u nich godzin czyli iwaułund 16 to jest: szarzenie, zorza, świtanie, wschód słońca, światło, dzień, przed-pół-dzień, południe, popołudnie, przedwieczór, wieczór, pierwonoc, północ, kogutów pianie i przebudzenie.”