Roger Waters cytat: „Pink Floyd to ja!”

„Pink Floyd to najważniejszy dla mnie band. Kocham ciężki rock, jestem maniakiem Metalliki i Guns N’ Roses, ale Pink Floyd to zespół, którego mogę słuchać zawsze. Pozwala mi się zanurzyć w muzykę, zmusza do myślenia i odczuwania muzyki. Podziwiam, że byli zdolni tak nieoczywistą muzyką dotrzeć do mas. Każdy, kogo znam kocha Pink Floyd. Ten zespół porusza mnie bardziej niż inne.”

M. Shadows (1981) wokalista Avenged Sevenfold

Źródło: Maciej Koprowicz, M. Shadows: Polscy fani są die-hardami Avenged Sevenfold https://www.antyradio.pl/Muzyka/Wywiady/M-Shadows-Polscy-fani-sa-die-hardami-Avenged-Sevenfold-19217, antyradio.pl, 16 grudnia 2017.

„Byłem w The Who, byłem w The Beatles i byłem w Pink Floyd! Zwieńczenie tego!”

David Gilmour (1946) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: magazyn „Record Collector”, maj 2003

„Nie mam nic przeciwko Davidowi Gilmourowi odnoszącemu swoje własne sukcesy. Tym, co mnie obraża, jest tylko koncepcja kariery solowej Dave’a przeprowadzanej pod maską Pink Floyd!”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: „Penthouse Magazine”, wrzesień 1988

„Czasem Pink Floyd przypomina pojazd o wielkiej mocy, za to bez hamulców. Innym razem, jest to samochód, którego hamulce zacięły się na dobre i nie można ruszyć z miejsca. Zwykle jednak jest to auto, zbudowane wspólnymi siłami przez czterech instruktorów ze skrawków najdziwniejszych materiałów. W tej chwili stoi na poboczu, ale kto wie, może jeszcze kiedyś ruszy?”

Nick Mason (1944) brytyjski muzyk rockowy, perkusista

Źródło: Jarek Szubrycht, Nie chciałem nikogo urazić, onet.pl, 31 października 2005 http://portalwiedzy.onet.pl/137327,,,,nie_chcialem_nikogo_urazic,haslo.html?drukuj=1

„Te najwcześniejsze dni Pink Floyd były naprawdę magiczne. Graliśmy dla małych audytoriów, dla pogrążonej w transie publiczności, i było tam takie niesamowite poczucie wspólnoty. Zostaliśmy pokonani przez ciężar sukcesu i wielkich liczb – nie tylko pieniędzy, ale także ludzi na widowni. Stałem się bardzo rozgoryczony. Musiałem podjąć decyzję: albo pozostać w tym kieracie, albo podjąć odważniejszą decyzję i podążyć trudniejszą, samotną ścieżką.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia
Źródło: „USA Today”, 1999

„Każda okładka jest próbą zaprezentowania muzyki Pink Floyd. Każda. Być może potem, znacznie później, ktoś odbierze ją jako dzieło sztuki. Po cichu liczę na to, ale przecież nie mnie decydować. Wszystkie okładki rodziły się z rozmów, słów, które wypowiadali, z tekstów utworów, z muzyki do tych tekstów, z pomysłów muzyków, ich sposobu patrzenia na rzeczy i reakcji na wydarzenia. I dopiero potem z tego, co ja myślałem i czułem, co rozumiałem, że ich muzyka oznacza.”

Storm Thorgerson (1944–2013)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 19 marca 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 346–347.

„Lubię, gdy w naszej muzyce czuć trójwymiarowość. Chodzi tu o wywoływanie w ludziach emocji, jak podejrzewam. W pewien sposób czujesz się większy niż życie. Powiedzmy to sobie szczerze: żaden z nas w Pink Floyd nie jest technicznie wybitnym muzykiem, ze świetnym przygotowaniem by zmieniać rytmy, piętnaście lub szesnaście taktów tu, tam lub siam. I nie jesteśmy jakoś szczególnie dobrzy w skomplikowanych strukturach harmonicznych. Wiele z nich to po prostu podretuszowane rzeczy bardzo proste. Przestaliśmy próbować tworzyć „odjechaną” muzykę i wywierać na ludziach wrażenie w taki sam sposób w jaki robiliśmy to w latach 60. Jednak ten wizerunek nadal pokutuje, i nie możemy się go pozbyć.”

David Gilmour (1946) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: „Musican”, grudzień 1982

„Albo się pisze piosenki albo nie. A jeśli się je pisze, tak jak ja, to wydaje mi się, że naturalne jest pragnienie wydawania płyt. Tak więc gdy opuściłem Pink Floyd miałem do wyboru dwie, nie, trzy, drogi: po pierwsze, nie robić tego więcej, co jest wariactwem, ponieważ pisałem piosenki… i chociaż podejrzewam, że mógłbym je pisać dla innych ludzi, to jednak lubię wydawać płyty – tak więc mogłem to robić jako Roger Waters albo zebrać grupę ludzi i powiedzieć hej, dlaczego nie założymy jakiegoś zespołu? Ale ze względu na poprzednie doświadczenia moja opinia na temat zespołów stała się odrobinę cyniczna, tak więc myślę, że nie była to opcja, którą bym kiedykolwiek rozważał.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: Gold, 1992

„Pamiętam początki moich pierwszych rozczarowań życiowych. Świat i wartości z filmów i czytanych książek nie pokrywały się tym światem, w którym realnie się znajdowałem. Nie mieściło się wtedy w mojej zbuntowanej głowie nastolatka, że można wylecieć ze szkoły tylko dlatego, że ma się długie włosy. Nie potrafiłem zrozumieć, a tym bardziej się zgodzić, że moje, i nie tyko (całej młodzieży wtedy), ulubione zespoły – Led Zeppelin, Pink Floyd, Deep Purple – znalazły się na oficjalnej krajowej liście zespołów zabronionych do słuchania dla młodzieży. Nie wolno było tego puszczać na dyskotekach. Już wtedy byłem przekonany, że przyjdzie taki dzień, kiedy wyjadę do kraju, w którym te zespoły mieszkają. A kiedy ten moment w moim życiu nadszedł, chciałem po drodze zajrzeć do kraju, z którego pochodził mój dziadek. Poznać go. Prowadzę rozpoznanie do tej pory.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Nie jestem czarodziejem, „Wiadomości24”, 30 stycznia 2007 http://www.wiadomosci24.pl/artykul/eugeniusz_malinowski_nie_jestem_czarodziejem_17986.html

„Spójrzmy więc wstecz i wspomnijmy to, dla czego warto było żyć. Kruk Edgara Allana Poe. Zamek Karmazynowego Króla. 17 minuta Ech Pink Floyd. James Bond. Nights In White Satin The Moody Blues. Adagio Albinioniego. Kobieta Wąż (The Reptile) w kwietniu 1970 roku – seans w sanockim kinie San, kiedy po raz pierwszy i ostatni bałem się na horrorze. Atom Heart Mother. Andante z Tria Es-dur Schuberta. Tom and Jerry. Coca-cola i ketchup. Rzygający grubas w Sensie życia wg Monthy Pythona. Czas apokalipsy. Drugi koncert Marillion w Gdańsku, gdy Fish śpiewał Lawendy „tylko” dla mnie i Anki. Clint Eastwood i scena z rondlem w westernie Joe Kidd. O fortuna – pierwsza pieśń z Carmina Burana Carla Orffa. Twin Peaks. Wizyta w Domu Kobiety Węża (Oakley Court pod Londynem). Wzruszenie, gdy przyszło mi zapowiedzieć koncert Petera Hammilla w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy 14 października 1995. Miłość w czasach zarazy Marqueza. Lost Highway. Noc i poranek 31 maja 1998…
Wszystkie te chwile przepadną w czasie, jak łzy w deszczu. Pora umierać.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

felieton, który był de facto listem pożegnalnym Tomasza Beksińskiego,
Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Fin de siecle, „Tylko Rock” nr 1 (101), styczeń 2000.

„Pink Floyd to ja!”

Roger Waters 29

Podobne cytaty