„Czy wiesz, że w jednym z eskimoskich języków są trzydzieści dwa słowa oznaczające miłość? – powiedziała August. – A my mamy tylko to jedno. Jesteśmy tacy ograniczeni.”

„Venus to stare słowo oznaczające miłość.”

„Miłość to rzeczownik oznaczający zobowiązanie.”

„Jedno słowo, które rekompensuje wszystek trud życia. To… miłość.”

„Jedno pani słowo, a będę żył! Jedno słowo, a padnę trupem!”

„Czy ty wiesz, co to jest przyjaźń? – zapytał.
– Tak – odrzekała Cyganka. – To kiedy się jest siostrą i bratem, to dwie dusze, co się dotykają nie zlewając w jedną, to dwa palce u ręki.
– A miłość? – pytał dalej Gringoire.
– O! Miłość… – odezwała się, a głos jej drżał i oczy pałały. – To być dwojgiem, co w jedno się zlewają. To mężczyzna i kobieta stopieni w jednego anioła. To niebo!”

„Po co słowa, jeśli wszystko wiesz,
kocham Ciebie, a zrobisz to, co chcesz.
Po co nam słowa, jeśli wszystko wiesz,
kocham Ciebie, a zrobisz to, co chcesz.”

„Od śmierci mojej żony Hani żadnej kobiecie nie powiedziałem słowa „kocham”. Pomyślałem sobie, że jeśli się zdarzy, to będzie ostatnia miłość mego życia. I właśnie do przystani „miłość” zawinąłem z Edytą.”

„Miłość. Zapewne, miłość… Ogień i płomienie przez rok, popiół przez trzydzieści lat.”

„Miłość nie jest ograniczeniem, miłość to latanie.”