„Nie jesteś winna temu, że jesteś dla twojego kochanka tym, czym były dla niego te chwile, kiedy, przed śmiercią babki, rozmawiał z nią tak, jak patrzy się na jabłka wiszące zimą na jabłonce?”

„Jeżeli nie jesteś zajęty możliwością odrodzenia, jesteś zajęty śmiercią.”

„Ale zaraz, ty jesteś Śmierć! Tak?
– TAK, ISTOTNIE.
– Jestem twoim fanem! Zawsze chciałem cię poznać, wiesz?”

„Jesteś najwspanialszym kochankiem jakiego miałam.
– Cóż, bardzo dużo ćwiczyłem jak byłem sam.”

„Zima jest najważniejsza. Powiedz mi co zrobiłeś w górach w zimie, a powiem ci jakim jesteś alpinistą.”

„Śmierć zrównuje ludzi. Nic jej nie obchodzi, kim jesteś.”

„Bogiem” jesteś sam dla siebie, a zdumiewasz się, gdy stado wilków ściga cię zimą w mrocznej lodowej pustyni.”

„Śmieszna jesteś, Nino. Jego śmierć ocaliła ci życie.”

„W boleściach i w trwodze rodzisz, kobieto, ku twojemu mężowi masz spoglądać, i on panuje nad tobą – czy ty nie wiesz, że jesteś Ewą? Trwa wyrok Boga nad twą płcią w tym świecie: nieuniknione jest, by przestępstwo też trwało. Jesteś drzwiami diabła; jesteś tą, która złamała prawo słynnego drzewa; to ty namówiłaś tego, do którego diabeł nie znalazł dostępu; ty człowieka, podobiznę Boga, tak łatwo wypędziłaś; z twojej to zasługi, to jest śmierci, również Syn Boży musiał umrzeć.”

„Na pewno inaczej patrzy się na temat śmierci, gdy się o nią otarło. Mamy wtedy prawo pewne sądy weryfikować.”