„Państwo nie podlega dyskusji.”

„Wszystko jedno, czy są to jednostki, rodziny, czy państwa, ludzie zjednoczeni wspólnotowo nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki.”

„Doktrynalna nietolerancja Kościoła uratowała świat przed chaosem. Nietolerancja polega na uznaniu za aksjomat prawdy politycznej, rodzinnej, prawdy społecznej i prawdy religijnej – prawd pierwszych i świętych, które nie podlegają dyskusji, ponieważ same są podstawą wszelkiej dyskusji. To prawdy, których nie można nawet na chwilę poddać w wątpliwość, gdyż bez nich inteligencja od razu zachwieje się, wahając się pomiędzy prawdą a błędem, co powoduje zaciemnienie i wstrząs dla gładkiego lustra rozumu ludzkiego. To tłumaczy dlaczego społeczeństwo wyemancypowane od Kościoła traci czas na efemeryczne i bezpłodne dyskusje, których rezultatem może być tylko całkowity sceptycyzm, skoro mają one za punkt wyjścia sceptycyzm całkowity. Kościół i Kościół tylko ma święty przywilej dyskusji użytecznych i płodnych.”

„Obecnie 63 tys. osób na świecie (w tym 14 tys. w Europie) posiada – każda z osobna – ponad 100 mln dolarów. Łącznie dysponują one majątkiem o wysokości 39,9 bln dolarów. Ponieważ stosunki własnościowe nie podlegają dyskusji, Stary Kontynent jest dziś bardziej niż kiedykolwiek przedtem projektem elitarnym, co nieuchronnie prowadzi do „galopującej de-demokratyzacji europejskiego systemu państw” – skonstatował profesor Wolfgang Streeck, dyrektor zarządzający w kolońskim Instytucie Badań Społecznych im. Maxa Plancka.”

„Demokracja jest to sprawowanie rządów poprzez dyskusje, które efektywne jest tylko wtedy, kiedy dyskusje udaje się uciszyć.”

„Wojna totalnie sprywatyzowała państwo. Musimy więc spytać, komu i czemu tak naprawdę służyła. Ci, którzy ponoszą największe konsekwencje wojny i prywatyzacji, są dla państwa niewidzialni. Robotnicy nie są przedmiotem żadnej publicznej dyskusji, podobnie jak weterani, których jest w Serbii ok. 800 tysięcy.”

„Dyskusję o miejscu pochówku głowy państwa prowokuje dziś to samo środowisko, które sześć lat temu w najostrzejszych słowach oburzało się zadawaniem pytań, czy Czesław Miłosz powinien spocząć na krakowskiej Skałce.”

„Nie ma mowy o spaniu – dorzucił ostro. – Zaraz po obiedzie mamy dyskusję.
– Przymusową?
– Nie – burknął – oczywiście, że nie. Dyskusja jest dobrowolna. Wszyscy w niej uczestniczą.”

„Gdyby doświadczenie uczyło, nie byłoby dyskusji.”

„Leśnikom łatwiej zagaić dyskusję.”