„Przyjaciele, straciłem dzień.”

„Byliśmy narodem umęczonym, ale ciepłym, pogodnym i serdecznym na co dzień. Dużo, niestety, z tego straciliśmy.”

„Przechodziliście kiedyś ciężki okres z kobietą, gdy straciliście pracę? Wasza kobieta próbowała was pocieszyć: „Kochanie, nie martw się, przejdziemy przez to. Wiem, że mamy rachunki do zapłacenia, ale jeśli mamy pozbyć się jakiegoś gówna, to się go pozbędziemy.” – Ona mówi wtedy o tobie! Jeśli straciliście pracę, to straciliście też kobietę, może nie odejdzie w ten sam dzień, ale odliczanie się rozpoczęło.”

„[Spytany przez panią Clark czy wie jakiś dzisiaj dzień]
O, tak, to chwalebny Czwarty Lipca. To wspaniały dzień. To dobry dzień. Niech Bóg go błogosławi. Niech Bóg błogosławi was wszystkich.
[chwilę potem stracił przytomność; potem przebudził się i niewyraźnie powiedział:]
Thomas Jefferson przetrwa…”

„Miła, czemu mi każesz iść samotnie w łoże,
Gdy noc wszystkim naokół swe posłanie ściele?
Pora ta dla kochanków najlepszą być może,
Noc jest po to, by razem byli przyjaciele.(…)
Wolałbym, aby dzień trwał wiekuisty w niebie,
Jeśli z nocy nadejściem masz mnie gnać od siebie.”

„Bezmyślny dzień to stracony dzień.”

„Dzień bez uśmiechu to dzień spisany na straty.”

„Czuję się jak wyrwana z koszmaru. Dzień jak co dzień.”

„Dzień, w którym się choć raz nie uśmiechnąłeś, to dzień bezpowrotnie stracony.”

„Kiedy przyjechałem w dzień parady do Sajgonu, miasto było prawie puste. Ludzie pojechali nad morze. Ci, z którymi rozmawiałem, nie kojarzyli parady ze zwycięstwem. Mówili, że tego dnia stracili swój kraj, albo deklarowali, że będą się modlić za ofiary wojny po obu stronach. Paradę traktowali jak komunistyczną szopkę, kompletnie oderwaną od rzeczywistości.”