„Co z tego, że w lustrze widzę, że jestem, jeśli nie wiem, jaki…”

„Jeśli chcesz naprawić świat, najpierw musisz przyjrzeć się sobie i zmienić się. Zacznij od tego gościa, którego widzisz w lustrze – czyli od siebie!”

„Jako chłopiec najbardziej obawiałem się tego, że zaspokojenie moich ogromnych ambicji leży poza zasięgiem dzieciaka, którego widziałem w lustrze.”

„Sam nie wiem, co już widzę, czy to jasność czy zmrok,
czy żyję, czy jestem tylko widzem, bo śniłem o pierwszej lidze,
a nagle w niej jestem i nie wiem, czy to sen na jawie,
czy kilka marzeń we śnie.”

„Ja widziałem tego zakonnika, to był czarnoskóry zakonnik, nie wiem, z jakiego kraju, ale ta wypowiedź jest wypowiedzią żartobliwą i nie robiłbym z tego powodu jakiejś afery.”

„W czasie koncertu zawsze wyobrażam sobie, że to ja jestem wśród widzów, a gdy już tam jestem, wtedy widzę siebie na scenie. I wiem, czego od wykonawcy wymagam. Ponadto zawsze chcę dać z siebie tyle, jakby to miał być ostatni koncert w moim życiu, ostatnia rzecz, jaką zrobię.”

„Wciąż jestem wycieńczony na ciele i umyśle, gdyż dręczy mnie to i nie wiem nic oprócz tego, że jestem nędzną i niegodną kreaturą. A zatem widzę, jak dalece niegodny jestem otrzymanej łaski.”

„I tak, tak, tak, mogę wiele znieść
Ty nie znasz kłopotów, ale ja jestem piekłem skandalu
To ja, jestem sceną, jestem gwiazdą
Jestem najlepszą, cholerną rzeczą, jaką kiedykolwiek widziałeś na oczy”

„Znów stoję tu i czekam
widzę cię z daleka
tak zwyczajnie mijasz mnie.
Jestem taka obca,
kiedyś mnie nie poznasz
wiem już, że skończyło się”

„Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.”