„Teatr kojarzy mi się z wielką sztuczną machiną, w której pracują miliardy osób, a która nie ma żadnego związku z twórczością. Pokazywane w teatrze sceny są udziwnione, wyprane z emocji, niepotrzebnie skomplikowane. Tak naprawdę nie czai się w nim nic ciekawego.”

—  Oskar Dawicki

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 23 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wogole.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
scena , emocja , pracujący , miliard , teatr
Oskar Dawicki Fotografia
Oskar Dawicki 2
1971

Podobne cytaty

„Z aktorami, którzy mają siebie za wielkich, pracuje się bardzo ciężko. Kocham aktorów-artystów, którzy przede wszystkim lubią teatr. Lubię przyjść do mojego teatru i umyć w nim podłogę czy scenę. I to jest normalne, nie spycham tego na inne osoby.(…) W tej chwili pracuje u mnie w teatrze trzydziestu pięciu aktorów, trzydziestu technicznych i żadnej gwiazdy. Wszyscy pracujemy na dobre imię sceny. I nie ma sytuacji, że mnie boli brzuch, głowa, dupa czy coś innego. Przychodzisz do pracy, to jesteś w pracy. Takich aktorów kocham, z którymi lekko się pracuje. Przecież teatr to radość. Jeśli zmienia się w katorgę, mękę, to nie ma to sensu. Nie ma nic gorszego niż próba, która jest katorgą. Lubię też pracować z aktorami, którzy wnoszą swoje pomysły.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Łukasz Kaczyński, Nikołaj Kolada: nie będę uczył grać Szekspira w barchanowych majteczkach http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/784853,nikolaj-kolada-nie-bede-uczyl-grac-szekspira-w-barchanowych,id,t.html, Dziennik Łódzki.pl, 17 marca 2013

Jerzy Radziwiłowicz Fotografia

„Teatr sztucznie hibernowany martwieje.”

Jerzy Radziwiłowicz (1950) polski aktor

Źródło: „Teatr”, 29 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26809

„Granica [teatru], limit dla mnie polega na tym, że rozumie się pewne rzeczy dotyczące estetyki teatru, dotyczące emisji, produkowania emocji, które chce się w widzu wzbudzić. Mogę powiedzieć w tym momencie, że naturalizm i pokazywanie w teatrze tego, co jest w życiu, mnie absolutnie nie obchodzi. Teatr to fikcja i na tym zależy mi najbardziej.”

Radosław Rychcik (1981)

Źródło: Aleksandra Czapla-Oslislo, Rychcik: Życie w teatrze mnie nie obchodzi, „Gazeta Wyborcza - Katowice” nr 78, 4 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114597.html

„Uważam, że teatr telewizji to cudowna forma dla wszystkich chyba, bo i widzom, którzy z założenia wolą telewizję, obejrzenie spektaklu w telewizji przychodzi łatwiej, niż wybranie się do teatru. Z drugiej strony, ponieważ teatr telewizji nie jest teatrem akcji, widzowie nie są tak epatowani przemocą, bo teatr pokazuje całkiem inny świat. Myślę, że część osób, która przekona się do teatru telewizji, chętniej przyjdzie do normalnego teatru. Teatr telewizyjny łagodnie przeprowadza widza filmowego do teatru i jest jakby etapem pośrednim.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

„(…) Duńczyk z czaszką przychodzi na myśl najszybciej, gdy zastanawiamy się, z czym kojarzy się teatr.”

Paweł Passini (1977) polski reżyser teatralny

Źródło: „Życie Warszawy”, 1 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wjha.htm

Jean de La Bruyère Fotografia

„Lud z przyjemnością ogląda klasyczne tragedie, bo widzi na scenie teatrów śmierć najbardziej przez siebie znienawidzonych osób, które na innych scenach dokonały bardzo wiele zła…”

Jean de La Bruyère książka Charaktery

Charaktery, czyli Obyczaje naszych czasów (1688)

Krzysztof Orzechowski Fotografia

„(…) wśród ludzi opisujących teatr nastąpiła zmiana pokoleniowa. Młodzi krytycy gustują w młodym teatrze, tworzonym przez ich rówieśników, to zrozumiałe. A starsi często usiłują nadążyć za młodymi. Na ogół wolą spektakle będące kalką naszej rzeczywistości. Teatr społeczny, jako obszar poszukiwań artystycznych, zawsze był i będzie potrzebny, ale nie powinien być powszechnie obowiązujący i doraźny. Ci, którzy piszą o teatrze często zapominają, że teatr jest sztuką, a ta wymaga dystansu, metafory i poezji. Jeśli któryś z krytyków mówi mi: fizjologia, bebechy na scenie, brutalizm – tak, ale na teatr, taki jak u ciebie, szkoda mi czasu – to myślę, że teatr w ogóle przestał go interesować.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

Marina Abramović Fotografia

„Tym różni się performance od teatru, że ja niczego nie udaję, nie robię żadnych prób, nie mam scenariusza. Długo nie potrafiłam zaakceptować faktu, że w teatrze istnieje coś takiego jak prawda artystyczna i że aktor, który udaje, może być tak samo autentyczny jak ja w moich akcjach. Ale jednak teatr uczy kontrolować emocje, dystansować się do siebie.”

Marina Abramović (1946) jugosłowiańska artystka intermedialna

Źródło: rozmowa Marioli Wiktor, Gwiazda wycięta na brzuchu, „Gazeta Wyborcza”, 5 października 2012.

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

Artur Dziurman Fotografia

„Wprowadzanie awangardy na scenę teatru narodowego to jakaś pomyłka. Od tego są małe sceny (…).”

Artur Dziurman (1964) aktor polski

Źródło: Marta Paluch, Już nie chcę być bandziorem, „Polska Gazeta Krakowska” Nr 82, 6 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137106.html

Pokrewne tematy