Źródło: Sen cesarza
Źródło: Riccardo Orizio, Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami
senator Byrd, jeden z głównych i najwcześniejszych przeciwników zagranicznej polityki prezydenta Busha, tak zakończył swoje przemówienie, w którym oskarżył Busha i manipulowanie faktami i porażkę jego polityki. Było to nawiązanie do baśni Hansa Christiana Andersena.
Quid est imperatori cum ecclesia (łac.)
w 347 r., po krwawych represjach jakie spotkały donatystów ze strony władzy rzymskiej (cesarza Konstansa I, syna cesarza Konstantyna).
Źródło: Ewa Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 145.
„Jest mi to obojętne, byleby został cesarzem.”
dowiedziawszy się z przepowiedni, że zginie z rąk swego syna.
Źródło: Wojciech Kalwat, Plotki z brodą, „Mówią Wieki”, wrzesień 2012, s. 64.
„Gdybym nie był cesarzem, byłbym nauczycielem.”
Źródło: John Charles Chasteen, Ogień i krew. Historia Ameryki Łacińskiej, tłum. Katarzyna Bartuzi, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2007, ISBN 9788306030594, s. 132.
„Przyszły cesarz nie powinien się upijać.”
Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 192.
„Cesarz odszedł, generałowie zostali.”
Der Kaiser ging, die Generäle blieben. (niem.)
tytuł powieści (1932)
„Naprzód, psiakrew, cesarz patrzy!”
zawołanie do żołnierzy polskich w bitwie pod Somosierrą 30 listopada 1808.
Źródło: Kronika Polski. Lata wielkich nadziei: 1796–1814, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 1998, s. 7.
„Kiedy atakuję cesarza, staram się ściągnąć mu spodnie.”
Źródło: Stuart Gordon, Księga oszustw z serii Księgi osobliwości, op. cit., s. 138.
