„Człowiek jest jak skrzypce: dopiero kiedy ostatnia struna pęknie, staje się kawałkiem drewna.”

„I oto z zasadzki śmierć mi przyszła pewna:
Umieram przez hajduka, od kawałka drewna!”

„Najlepiej, kiedy człowiek zmięknie, bo można giąć go i nie pęknie.”

„Człowiek: pierwsze skrzypce natury.”

„Zdolność do miłości jest struną, na której każdy człowiek wygrywa swoją religię.”

„Morze rzadko wyrzuca na brzeg prawdziwe skarby, ale jeśli zbierasz kawałki drewna, szkło od butelek czy inne ciekawe przedmioty, które długo leżały w oceanie, to w końcu natrafisz na coś, co warto zabrać do domu.”

„Gdy umarła, jej krewni powiedzieli mi, że w ostatnich miesiącach jej życia charakter jakby od niej odpadał kawałek po kawałku, aż w końcu dziewczyna powróciła do stanu dwuletniego dziecka i tak zapadła w swój ostatni sen.”

„Nie pamiętam nic bardziej od ostatniego szluga,
mój kawałek nieba w mieście, w którym nic się nam nie uda.”

„Talent jest jak kawałek szlachetnego, ale surowego metalu: dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nada.”

„Niemniej każdy staje czasami w obliczu dokonania pewnych wyborów. I dokonać ich musi. Czasami musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jesteś już człowiekiem, czy dopiero wyrobem człowiekopodobnym.”