„Zakochałem się w teatrze dość późno – przechodząc do Ateneum, które zawsze było moją wymarzoną sceną.”

„Wielkim szczęściem było dla mnie zagranie kilkaset razy Papkina w Zemście w reżyserii Gucia Holoubka, co wieczór wchodziłem na scenę „Ateneum”, doznając wielkiej radości. Dziś gram w fantastycznej Boskiej w Teatrze Polonia. Ale było też wiele spektakli, których po prostu nienawidziłem. Wchodziłem na scenę jak na ścięcie. W filmie czy telewizji też czasem bywało podobnie…”

„Moje wątki i moje postaci traktuję jak autor dramatyczny. Teatrem są moje obrazy, aktorami moje figury, które działaniem i gestami odgrywają nieme sceny.”

„Zakochałam się. Zakochałam się potwornie, absolutnie, bezwzględnie, bezrozumnie, na zawsze.”

„Ślub w życiu nie jest, jak i w teatrze, ostatnim aktem życia dwojga zakochanych.”

„Marzyłam w ciągu mojego życia, marzenia, które zawsze ze mną zostawały, zmieniały moje poglądy, przechodząc wciąż przeze mnie, jak wino przechodzi wodę, odmieniały kolor moich myśli.”

„Pola w Korei są żyzne,
A żniwa na nich – krwawe,
A wschodzi na nich śmierć.
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją ojczyznę,
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją Warszawę,
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją pierś.”

„Większość ludzi uważa, że prawdziwa miłość przychodzi w wieku 18 lat, potem ślub i „żyli długo i szczęśliwie”. Co za bzdura! Znam wiele osób, które zakochały się dość późno i są bardzo szczęśliwe. Liczy się każda wspólnie spędzona chwila. Obojętne, czy trwa kilka tygodni, czy kilkadziesiąt lat.”

„Przepływają przez moją pamięć różne zabawne sceny oraz spotkania z najwybitniejszymi twórcami teatru. Rzeczywiście, chyba każdy z wielkich był chociaż raz w Kaliszu.”

„Ateneum cieszy się wielkim uznaniem widzów i bez wątpienia mniejszym ze strony krytyki i ludzi teatru. Publiczność przychodzi tutaj głównie dla ukochanych aktorów, repertuar nie ma chyba dla nich takiego znaczenia.”