Maja Ostaszewska cytat: „Dla mnie Cybulski tak naprawdę jest po prostu jedną postacią i trzeba to powiedzieć, że w gruncie rzeczy on w każdym fi…”

„Cybulski był świetnym aktorem, który odszedł nagle, i to pewnie też potęguje budowanie jego mitu. Wszyscy wiemy, kim był Zbyszek Cybulski, więc nie tylko dla młodych aktorów jest kimś ważnym.”

Agnieszka Grochowska (1979) polska aktorka

Źródło: Basia Bardadyn, Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego. Rozmowa z nominowaną Agnieszką Grochowską, stopklatka.pl, 11 października 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27940

„Wielu wielkich aktorów ma coś takiego, że są przebierani do ról, a cały czas grają tak naprawdę jedną rolę. Mają taką osobowość, wewnętrzny potencjał i energię, którą cały czas operują. Cybulskiemu wszędzie rysują charakterystyczną fryzurę, okulary i uśmiech. Jasne, że szło za tym bardzo głębokie wnętrze i bogate wewnętrzne życie. Ale ja nie żyłem w tamtych czasach, więc mogę sobie tylko wyobrażać. Pan Cybulski jest bardzo znany, a ja nie, więc nie wiem czy mam prawo go oceniać.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

o Zbigniewie Cybulskim
Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28068

„Cybulski był nie wiem, czy nie jedynym aktorem, którego można porównać do tak kultowych postaci jak James Dean czy Elvis Presley, mających wpływ na całe pokolenia. Cybulski to największa polska legenda, więc zostać nominowanym do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego jest wielkim zaszczytem – nie wiem czy nie przesadzonym w stosunku do mnie. Na pytanie, jaką rolę chciałbym zagrać, zawsze mówię o Zbyszku Cybulskim jako o tropie pewnych ról, w których wypowiadamy się w imieniu teraźniejszego pokolenia, że jesteśmy głosem tych ludzi, moich rówieśników.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27987

„Dla mnie postać Cybulskiego jest pewnym symbolem. To jest coś takiego dla nas Polaków, jak James Dean dla Amerykanów, jakiś wyznacznik epoki. To co powiedział Cybulski, o „braniu odpowiedzialności za własne województwo” to jest coś, co potwierdza w pewnym sensie to, co ja myślę, robię, by być bardziej współtwórcą pewnego rodzaju wypowiedzi niż wykonawcą jakiegoś pomysłu na zasadzie ja zrobię kreację aktorską i to jest dla mnie najważniejsze. Postać Cybulskiego, która zawsze jawiła mi się jako symbol, teraz nabrała większej wartości. Bo to, co Cybulski mówił, jest ponadczasowe i potwierdza się w tym, co ludzie teraz myślą na temat swojego zawodu, przynajmniej ci, z którymi ja się utożsamiam i których szanuję.”

Rafał Maćkowiak (1975) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28421

„Jak widać, nie ma dziś w filmach polskich zapotrzebowania na aktorów wyposażonych w przyzwoity warsztat. Dziś w filmie grają wszyscy, łącznie z modelkami, dziennikarzami, piosenkarzami, sportowcami, kurami, motocyklami itd. Widocznie nie ma w filmie zapotrzebowania na takiego gościa jak ja. Ot co. Poza tym jednak w Polsce, poza wyjątkami w osobach Zbyszka Cybulskiego, Daniela Olbrychskiego, czy w ostatnich czasach Bogusława Lindy, nie było typowych aktorów filmowych i nawet tak wybitni aktorzy jak Tadeusz Łomnicki czy Gustaw Holoubek nigdy w filmie nie zaistnieli w takim wymiarze, w jakim zaistnieli na scenie.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

„Jest coś takiego w aktorstwie Zbyszka Cybulskiego, co za każdym razem, sprowadza mnie do poziomu „zero”. To, co on zaproponował, to był jakiś taki nowy kierunek wyznaczony w polskim aktorstwie, pewna rewolucja. Aktorstwo od tamtego czasu oczywiście ewoluuje, ale sposób grania idzie tą drogą, którą on wyznaczył. Za każdym razem jak go oglądam, to jest to jakiś „magnes”, który mnie przyciąga. To dla mnie zawsze przyjemność i duża nauka. Wracamy do niego, wracaliśmy i będziemy wracać. To jest legenda, legenda kina polskiego i moim zdaniem powinniśmy wracać – jest taka potrzeba przynajmniej dla nas aktorów. Oczywiście podejrzewam, że są osoby, którym się nie podoba aktorstwo Cybulskiego, bo jest ono w pewien sposób kontrowersyjne i zdaję sobie z tego sprawę – takie granie bez grania.”

Łukasz Simlat (1977) polski aktor

o Zbigniewie Cybulskim

„Pamiętam, pojechaliśmy z kolegami tuż po skończeniu studiów do Gdyni, z dyplomem przerobionym na sztukę objazdową. Przeróbka powstała pod auspicjami profesorów Rudzkiego, Bardiniego i Sempolińskiego, nosiła tytuł Bal na Gnojnej, tak jak przebój Grzesiuka, który śpiewałem. Występowaliśmy w kinie Bałtyk, gdzie… patrzę i własnym oczom nie wierzę, stoją za kulisami Zbyszek Cybulski i Bobek Kobiela. Cybulski był już wtedy Cybulskim, a Bobek tym Kobiela. Najpierw pomyślałem: „Niemożliwe, mam pijackie zwidy”. Zaraz sobie jednak uprzytomniłem, że przecież nie piję, tym bardziej że Zosia jest obok. Oni rzeczywiście tam byli. Potem bardzo mnie komplementowali. Cybulski powiedział, że liczą się tylko Holoubek i ja.”

Bohdan Łazuka (1938) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Karolina Prewęcka, Zapracowałem na Łazukę, „Przegląd”, 7 października 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24530

„W gruncie rzeczy jestem po prostu kantystą.”

Claude Lévi-Strauss (1908–2009) francuski antropolog, socjolog i filozof

Z bliska i z oddali (1988)
Źródło: Dieter Thoma, Ład pośród zamętu, „Neue Zürcher Zeitung”, tłum. „Forum”, 16 listopada 2009.

„Szczyt, a zwłaszcza już taki szczyt to jest z natury rzeczy teatr jednego aktora. I tym aktorem był prezydent. I powiedziałabym, że jedno trzeba docenić, bo to była rola oskarowa.”

Anna Fotyga (1957) polska działaczka polityczna

komentarz po szczycie Unii w Brukseli, czerwiec 2007.
Źródło: Sygnały dnia, 27 czerwca 2007 http://www.polskieradio.pl/jedynka/news.aspx?iID=7972&c=2

„(anegdota o Polonii w Londynie opowiedziana przez Kazimierza Kutza):… delegacja szkoły polskiej, nasi najlepsi eksportowi filmowcy: Cybulski, Kobiela, Wajda, Kutz, Pawlikowski pewnie - cała ta grupa, pojechali na jakiś festiwal do Londynu, poczuli, że jest tu miejsce Polaków, może warto by do nich trafić, poszli do knajpy polskiej oficerów RAF-u. Siadają, knajpa zamilkła kompletnie, cisza. Cybulski tak chciał, jakoś tak, mając ten swój wielki wdzięk sytuację rozładować, podchodzi do nich, właściwie nikt nie reaguje na Cybulskiego i jego wdzięk. I w pewnym momencie od baru wstał taki facet, popatrzył na nich, podszedł i powiedział: „won!”.”

Jerzy Zalewski (1960) reżyser i scenarzysta polski

Źródło: Program Jerzego Zalewskiego „Pod prąd” - Prawda o Andrzeju Wajdzie i filmowcach z PRL-u, rozmowa z Piotrem Włodarskim, autorem książki „Pan Andrzej” http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=30272, odcinek 34, „TV Puls”

„Dla mnie Cybulski tak naprawdę jest po prostu jedną postacią i trzeba to powiedzieć, że w gruncie rzeczy on w każdym filmie jest taki sam. Niech mi to ortodoksyjni wielbiciele Cybulskiego wybaczą. To nie był aktor kameleon.”

Tematy

Maja Ostaszewska 19

Podobne cytaty

Pokrewne tematy