„Bogowie umierają, ale ich agonia jest dłuższa i straszniejsza niż ludzka. Umierają, gdy przestaje się w nich wierzyć, a po śmierci udają się do Krainy Zapomnianych Bogów.”

„Ukochani przez bogów umierają młodo.”

„Wybrańcy bogów umierają młodo.”

„Wielki Boże i wy wszyscy, świadkowie mojej śmierci, żyłem jak filozof, umieram jak chrześcijanin.”

„Umieramy, kiedy żyjemy i wtedy dopiero przestajemy umierać, kiedy rozstajemy się z życiem.”

„Kiedy ludzie przestają wierzyć w Boga, to nie jest tak, że w nic nie wierzą, ale wierzą w cokolwiek.”

„Rodzimy się wśród ludzi, umieramy niepocieszeni wśród bogów.”

„Tak, społeczeństwa umierają, członki są już zimne, a serce będzie wkrótce. […] Umierają, bo zostały otrute; umierają, ponieważ Bóg nakazał im odżywiać się substancją katolicką, a empiryczni lekarze dali im na strawę substancję racjonalistyczną. Umierają, ponieważ tak jak człowiek, nie żyją tylko chlebem, ale słowem z ust Boga. Społeczeństwa giną nie tylko od żelaza, ale przez słowo antykatolickie, wychodzące z ust filozofów. Umierają, gdyż błąd zabija, a one są zbudowane na błędach.”

„Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.”

„Potępienie nie jest jednak wieczne.
Bóg jest litościwy.
Umieramy w końcu.”