„W utrapieniu, niedostatku, wiecznym braku najlepiej się marzy.”

„Jestem widmem i marzę o tym, o czym marzy każde widmo: o ciele. Długo płynąłem przez bez-wonne aleje przestrzeni, gdzie nie ma życia, tylko brak koloru i brak zapachu śmierci…”

„Ciasnota umysłowa, brak wyobraźni i nietolerancja są jak pasożyty. Zmieniają właściciela, zmieniają kształt i żyją wiecznie.”

„Nie lubię optymistów. Irytują mnie. Wieczne powtarzanie, że wszystko będzie dobrze jest albo wyrazem porażającego braku doświadczenia, albo braku inteligencji. W najgorszym wypadku – pierwszego i drugiego. Ostatecznie są tacy, którym się układa i żywią głębokie przekonanie, że to „pozytywne myślenie” i – jak mawiają – „wrodzony optymizm” mają w tym swój udział. Pozostaje mi życzyć im powodzenia i rozbudzać w sobie szlachetne odruchy współczucia. Ja tymczasem będę krakał dalej.”

„Nieuk – im mniej wie, tym wie lepiej. Brak jakiegokolwiek wykształcenia odczuwa tylko jako swobodę.”

„Lepiej być żebrakiem niż nieukiem, bo pierwszemu brak tylko pieniędzy, drugiemu zaś – człowieczeństwa.”

„Wolność i zdrowie są do siebie podobne; zna się dobrze ich cenę, kiedy nam ich brak.”

„Dobrze jest również oddalać się tak, aby obraz wydawał się mniejszy i dać się objąć jednym rzutem oka. Lepiej niż z bliska rozpoznać można wówczas brak proporcji członów i dysharmonię kolorów.”

„Czasem wena przychodzi, czasem jej brak. Lepiej czasem chwilę poczekać, żeby później nagrać super przebój.”

„Nie ukrywaj nic, skoro wszystko tak najlepiej wiesz.
Czy ty nie czujesz nic, gdy ktoś przelewa ludzką krew?
Jak wytłumaczysz mi znów brak współczucia w nas?”