„Ale od kiedy frędzle potrafią pisać?!
– Pierwsze wzmianki pochodzą z Mezopotamii.
– Panie Józku, ale skąd to wiadomo?
– Wiadomo od frędzlologa.”

„Małżeństwo jest jak podróż w nieznane. Wiadomo, skąd i kiedy się wyjeżdża, ale nie wiadomo, kiedy i dokąd się dojedzie.”

„Nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą.”

„Złodzieje są mniej niepewni od ludzi, którzy nie wiadomo skąd czerpią dochody.”

„Z góry wiadomo, że szewc jest bardziej powołany do pisania o skórze niż prawnik.”

„Gdybym nie zabiła tamtych facetów zostałabym zgwałcona ze dwadzieścia razy. Albo zabita. Nigdy nie wiadomo. Ale ja dopadłam ich pierwsza.”

„Uliczni żebracy, którzy nie wiadomo skąd się nagle wzięli, są nasyłani przez międzynarodowy komunizm w celu zdyskredytowania władz wojskowych i sabotowania porządku i postępu.”

„W tamtym mam wroga, w tym zaś – przyjaciela”
takie różnice głupiec sobie tworzy.
Mądry życzliwość po równi rozdziela;
alboż wiadomo, skąd nam przyjdzie korzyść?”

„Sport na szczęście opiera się na wielkiej niewiadomej, ale wiadomo, że są gwiazdy, które nie zawodzą.”

„Nie ma nieuleczalnie chorych. Poznałem siłę nadziei i destrukcyjną moc rozpaczy. Zalecam trwanie przy nadziei, nigdy bowiem nie wiadomo, w której chwili i skąd może przyjść ocalenie.”