„Nie wydaje mi się możliwe wypracowanie vis comica. Są ludzie nieodparcie śmieszni, bawiący widza samym pojawieniem się na scenie – inni zaś powtarzając dokładnie 'chwyty' swoich kolegów – nie śmieszą.”

„Wszyscy ludzie wydają się śmieszni z wyjątkiem nas samych.”

„Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.”

„Wypracowany rodzaj dialogu z widzem jest godny utrzymania.”

„Ludzie bywają śmieszni tylko wtenczas, kiedy chcą się wydawać lub być tym, czym nie są.”

„(…) ludzie często mówią i robią różne rzeczy, ponieważ wydaje im się, że inni tego od nich oczekują.”

„Liczę na to, że młoda dramaturgia polska i obca zainteresuje widzów z tej samej, co jej autorzy generacji (…). Ale nie oznacza to, że ludzie starsi nie znajdą tu nic dla siebie. Na dużej scenie (…) będziemy się starali przede wszystkim podejmować próby reinterpretacji polskiej klasyki. Chciałbym, aby zawsze się to odbywało z perspektywy tematu. Jeśli jakaś sztuka pojawi się na scenie, to dlatego, że przy jej pomocy chcemy widzom coś ważnego powiedzieć.”

„Jak w szkole, tak i teraz walczę z poglądem, że aktor musi się podobać na scenie. A ja nie chcę się widzom podobać. Scena to nie wazelina. Nie chodzę też na bankiety, żeby załatwiać sobie role teatralne czy filmowe. To po co to gram? Bo wydaje mi się, że kiedyś naprawdę będę miał coś do powiedzenia!”

„Śmieszne to, że nie usuwamy się przed grzechem własnym, co jest możliwe, a usuwamy się przed obcym, co jest niemożliwe.”

„Trzeba powiedzieć, żeby ludzie chodzili na kabarety, bo kabaret istnieje tylko z widzem. Telewizja nie przekazuje tej energii, która istnieje na prawdziwej scenie, w kontakcie artysty z widzem. Każdy, kto był pierwszy raz na kabarecie, mówił mi, że odkrył go na nowo.”