„Wolę moment konfrontacji niż czekanie na nią i strach przed nią.”

„Istnieje rzecz jeszcze gorsza od największej klęski (…). Jest nią strach przed klęską.”

„To był dopiero bieg. Dotarłem do celu sporo przed nią. Czekałem na nią dłuższą chwilę. Uśmiechnęła się do mnie tylko, gdy zdyszana dobiegała do mety. Ta, od której, tak wiele się nauczyłem. Moja nadzieja.”

„Nie jestem ateistką i nawet przez moment nią nie byłam. Bliski mi jest panteizm – przekonanie o boskiej energii, która przenika wszystko, co istnieje. Stąd mój szacunek dla świata zwierząt i roślin.”

„No, jeżeli stoi za nią ten wybitny mózg, to co innego. To kaliber porównywalny z bombą atomową. Jeśli atakiem na Ćwiąkalskiego pokieruje ten tytan intelektu, woli, czynu i charakteru, to rzeczywiście zaczynam się bać. Nocami będę spocony pod kołdrą przekręcać się z boku na bok, licząc barany i nie mogąc zasnąć ze strachu.”

„Nie czekałam na miłość. Nie robiłam wielkiego skoku na nią. Jest to zbyt delikatna materia. Miłość albo przychodzi sama do nas, albo nie. Trzeba wytrzymać to ciśnienie i nie robić na uczucie wielkiego skoku.”

„Pragnę śmierci samolubnej, egocentrycznej. Żeby ten moment był tylko moim momentem, a towarzyszący mi ludzie wraz ze mną uświadamiali sobie, że śmierć się zbliża, że odchodzę. Nie chcę śmierci profesjonalnej, w szpitalu, gdzie ludzie na nią zobojętnieli.”

„Wolę, gdy ludzie popierają mnie ze strachu niż z przekonania. Przekonania są zmienne, strach zawsze jest ten sam.”

„Kiedy wyszła z łazienki, czekał na nią.
Poczuła dziwny niepokój na jego widok. Kiedy siedział nie wydawał się taki wysoki. I zdecydowanie coś było nie tak z jego oczami. Może to narkoman?
– O co chodzi?
Zachichotał cicho.
– Mówiłem ci. Muszę się pożywić.”

„W momencie, gdy nasz duch tego żąda, zapomniane się zjawia i staje się mocą pamiętną. Otóż ten moment naszej woli to moment geniuszu twórczego.”