„Jeszcze w podstawówce biegałem z odbiornikiem po różnych zakamarkach domu, by łapać fale Radia Luksemburg. Bardzo mi się podobała muzyka jazzowa. W średniej szkole na poważniej zainteresowałem się graniem i śpiewaniem.”

„Bardzo podoba mi się głos Rihanny. Lubię Adele – jej muzyka jest bardzo blisko, jak dom mojej młodości. Lubię też styl Beyonce, jej elegancję.”

„Gdy nie biegam, cierpię. To rodzaj przyjemności, którą się łapie przy dużym zmęczeniu. To była zabawa, która przekształciła się w coś w rodzaju nałogu.”

„Jak w szkole, tak i teraz walczę z poglądem, że aktor musi się podobać na scenie. A ja nie chcę się widzom podobać. Scena to nie wazelina. Nie chodzę też na bankiety, żeby załatwiać sobie role teatralne czy filmowe. To po co to gram? Bo wydaje mi się, że kiedyś naprawdę będę miał coś do powiedzenia!”

„Czuję się tak samo jak na Białorusi, nie mam żadnych różnic, czuję się jak w domu. Wszystko mi się podoba i jestem zadowolony, że teraz gram w Polsce.”

„Będzie rockowo. (…) ale trzeba się dostosować do tego, co po prostu się ludziom podoba, chociaż ja uważam, że to jest najgorsza muzyka z ostatnich „x” lat. Mi się to nie podoba po prostu, ale chyba ludziom tak, w związku z tym, że ja nie chcę grać w klubach i chcę być artystą komercyjnym, to trzeba się jakoś tam „skompromisować.””

„W domu orzeł w szkole gorzej.”

„(…) kiedy śpiewam, nie widzę świata poza śpiewaniem, a kiedy gram, nie zamieniłabym tego na nic innego.”

„Nikt nas nie zmusza do śpiewania hymnu. Ja już dawno podjąłem decyzję, że nie będę śpiewał i nie sądzę, żeby coś się tu zmieniło. My tu jesteśmy od grania, a nie od śpiewania.”

„Aktorstwo i muzyka fascynują mnie tak samo. Z tym, że aktorstwo to mój zawód – który uwielbiam i który mnie fascynuje. A muzyka to moja pasja. Jednakże śpiewanie jest pewnym rodzajem aktorstwa.”