„Zaiste, to salamandra, to nimfa, to boginka, to bachantka z góry Mainalon! Oj, nie! To Cyganka!”

„Dobra żona jest mędrcem w salonie, czarodziejką w kuchni i nimfą w sypialni.”

„Oj, się będzie działo!”

„Oj! Góry nasze, góry! Leżąc tutaj na wonnej łączce, w cudowny dzień lipcowy, doznałem wrażenia tak obcego mieszkańcom równin: uczucia nieograniczonej wolności. Zapomniałem o drobiazgach życia codziennego, zapomniałem o drobnych nadziejach, marzeniach, zawodach. Tutaj wobec otaczających mnie gór, czułem się tam małym, takim pyłkiem, ze opanowała mnie żądza dążenia do rzeczy wielkich i szlachetnych.”

„Oj, niedobrze, koledzy, niedobrze!”

„Oj, urwał, urwał (…) nać!”

„Gdybym była nimfą wessałabym
Ciebie do dna samego.
Gdybym był gwiazdą zestrzeliłabym
Ciebie z nieba nocnego.”

„Komu radość, komu grzech,
A nam radość, a nam śmiech.
Oj, Kukało, oj, Kupało,
A nam radość, a nam śmiech.”

„Bo z dziewczynami nigdy nie wie, oj, nie wie się,
czy dobrze jest, czy może jest, może jest już źle…”

„Sztuka jest zaiste nie chlebem, lecz winem życia.”