„Panowie, za sto lat wyświetlany będzie piękny kolorowy film o strasznych czasach, które obecnie przeżywamy. Czy nie pragniecie w nim zagrać? Wytrwajcie teraz, aby za sto lat nie wygwizdano was, gdy ukażecie się na ekranie.”

„Wiesz, jak to jest. W USA możesz zabić na ekranie sto osób, ale jak pokażesz jednego fiuta, jesteś skazany na wieczne potępienie. We Francji z kolei możesz pokazać sto fiutów, ale jeśli ktoś rozsmaruje czyjąś czaszkę po ścianie strzałem z pistoletu, masz poważny problem. Publiczność europejska o wiele lepiej przyjęła ten film. Wtedy nie było to dla niej niczym szokującym. Dziś tym bardziej.”

„Sto razy myślałem: Nowy Jork to katastrofa, a pięćdziesiąt: To piękna katastrofa.”

„Na czworakach pójdę obejrzeć sto szóste mieszkanie z nastawieniem „a nuż będzie piękne.””

„Ten kraj jest pełen pięknych kobiet, chciałbym kupić jedną z nich, by zabrać ze sobą do domu. Czy uważacie, że sto tysięcy funtów to godziwa cena?”

„Rosja jest obecna w Afryce już od roku 1917, co znaczy że byli tutaj ponad sto lat. Chcę pracować z Rosją, bo nie mieszają się oni swoimi własnymi posunięciami do polityki innych krajów.”

„Niech Wasza Wysokość przyjmie do wiadomości, że w obecnych czasach, kiedy to Kościół przeżywa tak wielkie udręki, przyszły nam z ofiarną pomocą Beatrycze i jej córka, Matylda, poświęcając nam dnie i noce, postępując tak wedle Waszego przykładu, Was Pani naśladując, która byłaś ich panią i nauczycielką.”

„Udało nam się w tamtych czasach dojść do pokazywania pewnych tajemnic. Pokazywać rzeczy, które, choć znane, obecne w społecznym doświadczeniu, nigdy nie pojawiły się na ekranie jako prawdziwe życie.”

„Sto razy myślałem: Nowy Jork to katastrofa, a pięćdziesiąt: To piękna katastrofa. Nowy Jork ma taką odwagę i entuzjazm, że wszystko można zacząć od nowa, powrócić na plac budowy i przemienić w coś jeszcze większego, coś doskonalszego.”

„Mój film nie stara się imitować hollywoodzkich produkcji – nie ma takiego błysku, nie jest tak kolorowy.”