„Czy wiesz, co widzę? Widzę Go jako wszechświat. Ludzie i inne stworzenia wydają się tylko pustymi formami, które poruszają głowami, nogami i rękoma, ale jest w nich Pan we własnej osobie.”

„Widząc, jak człowiek się śmieje, wiesz, jak żyje.”

„Ja też widzę, że Dunaj jest szary, ale był pewien człowiek, któremu zdawał się on modry. Wiesz, kto tak widzi? Artyści. To skomplikowani ludzie, mają problem z widzeniem rzeczywistości w jej naturalnych barwach. Kłopot jest taki, że od tamtej pory ludzie wpatrują się w fale rzeki, usiłując zobaczyć choć cień modrego. Niektórzy tak się natężają, że aż zaczyna im się wydawać, że widzą. Inni natomiast oszukują siebie i innych, mówiąc, że widzą. A jeszcze inni myślą sobie, że coś z nimi jest nie tak, bo widzą tylko szary i koniec. A on, do cholery, jest szary.”

„Jeśli spotykamy coś, co odpowiada naszej własnej istocie, bardzo głęboko nas to porusza. Wreszcie widzimy swoją własną twarz! W ten sposób Chomeini odzwierciedla czyjąś własną nienawiść, podczas gdy Budda pokazuje nam wewnętrzne światło.”

„Jeśli ludzie przestaną widzieć, to co wydawało im się że widzą, to przestaną widzieć w wojnie: służbę ojczyźnie, bohaterstwo wojny, chwałę wojskową i patriotyzm, a zobaczą to, co jest: nagą prawdę zabójstwa.”

„Bogu wydaje się, że obserwując, jak wszechświat ewoluuje, pozna prawdę o sobie. Bo widzisz, to, co stworzył, jest wielkim Dzikim Ogrodem, ogromnym eksperymentem na niewiarygodną skalę, który ma wykazać, czy w efekcie pojawi się istota taka jak On.”

„Widziałem i znałem wprawdzie wiele osób, które powracały do wiary raz ją porzuciwszy, niestety jednak nie widziałem nigdy ludu, który, gdy już raz stracił wiarę, ponownie by się na nią nawrócił.”

„Samotność stanowi dla duszy cudowną sposobność, by się poznać, dopilnować i ukształtować. Tylko puste głowy i niestałe serca boją się zostać w ciszy sam na sam ze sobą. W takich właśnie chwilach widzimy czy nasze uczucia są solidne i czy przypadkiem nie była to tylko pusta wrzawa. Wzniosłe uczucia mogą żyć własnym życiem, bez obecności fizycznej. Przeciwnie – odosobnienie oczyszcza je i zwielokrotnia.”

„Cofnij tą nogę nie widzisz, że za daleko piłkę wypuścił!”

„Dopóki człowiek może jeszcze widzieć, dopóki człowiek może jeszcze słyszeć, dopóki może jeszcze mówić, myśleć, czuć, żyje w kręgu stworzenia i jest jego częścią. Świat nie jest pusty i martwy, jeśli spośród wszystkich zmysłów istnieje choćby tylko jeden.”