„Ojciec ze złotych rzeczy ma tylko stringi, które mama kupiła mu kiedyś na bal przebierańców.”

„Są na tym świecie rzeczy,
których nie można kupić!”

„Już od progu Diupa z wielkim zainteresowaniem zaczęła dobierać się do siatek z zakupami.
– Poczekaj, zaraz będzie obiad – upomniała ją mama.
– Mówisz do niej jak do dziecka – zauważył ojciec.
– Byłam dziś w księgarni i kupiłam książkę o papugach. Do nich trzeba mówić, bo inaczej robią się osowiałe i dziwaczeją.
– Do każdego trzeba mówić, bo inaczej robi się osowiały i dziwaczeje – wtrącił ojciec.”

„Wiele bezcennych rzeczy można kupić.”

„Są rzeczy ważniejsze od pieniędzy, tylko trzeba mieć pieniądze, żeby je kupić.”

„A ja wolę moją mamę,
co ma włosy jak atrament,
złote oczy jak mój miś
i płakała rano dziś.”

„Jeżeli można coś kupić za pieniądze, trzeba to zrobić, nie zastanawiając się nad zyskiem czy stratą. Nadmiar energii należy zachować na załatwienie rzeczy, których nie da się kupić.”

„Coraz bardziej doceniam też waszą pracę. Kiedyś wydawało mi się, że macie złote życie. Teraz już tak nie myślę.”

„Wszystkie bale są kostiumowe, nawet bal nudystów.”

„Dlatego moim koszmarem sennym jest czarny koń w czerwonych stringach. Będąc w polityce robiłem mnóstwo głupich rzeczy, z których mogę się dziś śmiać, ale gdy walczyliśmy o zainteresowanie mediów, to pomysły wydawały nam się dobre.”