„Nie ma bardziej godnego pogardy niewolnictwa od tego, które jest dobrowolne.”

„A może dopiero w świecie, który nie zna grawitacji, będzie opadanie na dno godne pogardy?”

„Na myśl o Niemcach często ogarnia mnie wielki smutek: jacyż potrafią być wspaniali jako jednostki, a zarazem jacy godni pogardy jako naród…”

„Ludzie są dobrzy i źli, odważni i tchórzliwi, szlachetni i godni pogardy (…) A najdziwniejsze jest to, że najczęściej wszystkie te cechy naraz goszczą w jednym tylko człowieku. I dopiero wówczas jest on całością. Całością silną i słabą, godną szacunku i godną współczucia. taki właśnie jest człowiek. Wielki i mały jednocześnie.”

„Że prawość, męstwo, dobre serce godne są szacunku a oszukaństwo, głoszenie kłamstw ze strachu, znęcanie się nad słabszym – godne pogardy, to jest równie oczywiste, jak to, że cukier jest słodki a sól słona. I nie potrzeba żadnych uzasadnień pozaludzkich…”

„I znów poczułem nagłe ukłucie oburzenia i jednocześnie niedowierzania. Czemuż to padają słowa, wedle których religia nie do końca jest prawdziwa, ale jednocześnie nie jest to ważne, bowiem jej fundamentem jest duchowe pocieszenie? Jakież to godne pogardy.”

„Człowiek jest zrobiony z najbrudniejszego nasienia… karmiony krwią menstruacyjną, która ma być tak godna pogardy i nieczysta, że przy zetknięciu się z nią owoce nie rosną, a rośliny więdną… a gdy psy ją zeżrą, wówczas dostają wścieklizny.”

„Aż tak jawne łamanie konstytucji było niespotykane. Takiej pogardy dla prawa nie okazywano nawet w PRL. Zarządzano wtedy sądami czy prokuraturą, ale bardziej dyskretnie.”

„Ciało ludzkie obróci się w proch; jednak dopóki oddycha – pogarda wobec człowieka to pogarda wobec życia.”

„Znajomości rodzą pogardę.”