„Mi jeszcze bardzo odpowiada kino czeskie. Bardzo podoba mi się ich humor.”

„Należę do pokolenia, na które ogromny wpływ wywarła tzw. szkoła czeska. Od tego czasu upłynęło już wiele lat, ale to czeskie kino jakoś w nas pozostało i pokutuje. Chodzi tu raczej o sposób przedstawienia bohatera, aniżeli o sprawy, które to kino poruszało. Ale w tym sposobie inscenizacji i ciepłym stosunku do bohatera kino szkoły czeskiej jest nam bardzo bliskie. Mój pierwszy film będzie w każdym razie filmem współczesnym.”

„(…) bardzo sympatycznie zawsze odbieram kino czeskie. Jeśli mój film kojarzy się z produkcjami tej kinematografii, zdecydowanie przyjmuję to jako pochwałę dla rzeczy, którą zrobiłem.”

„Może urodziłem się w złej epoce? W latach czterdziestych kino było inne i było w nim miejsce na bardziej odpowiadający mi typ antybohatera.”

„Wierzę w młode polskie kino. Kłopot jest jednak taki, a wiem to, bo zasiadłam kiedyś w jury pewnego festiwalu, że filmy, które podobają się mnie, nie podobają się szacownym gronom.”

„Filmowcy czescy mają jeden duży plus. Czesi uwielbiają swoje kino. Ktoś zawsze przyjdzie obejrzeć film, bez względu na jego jakość. Z drugiej strony nie ma prawie w ogóle wsparcia ze strony państwa.”

„Nie podoba mi się pęd za kasą i trzaskanie lektur na prawo i lewo. Także to, że polskie kino próbuje dorównać amerykańskiemu w robieniu jakichś superprodukcji, które i tak nigdy nie będą tak dobre jak amerykańskie. Wydaje mi się, że to jest bez sensu. Natomiast zawsze mi się podobało to, że w jakiś sposób polskie kino odzwierciedlało naszą rzeczywistość. Jakiekolwiek by te filmy były one pokazują jak tu jest i czuję się z tym związany.”

„Ludziom zawsze bardziej podoba się prosty serial niż ambitne kino. Z serialem można się szybciej i łatwiej utożsamić. Poważne kino zmusza do zadumy, refleksji, a czasem skrajnych emocji, które potrafią widza wyczerpać. Kino, teatr i literatura to sztuka tworzenia rzeczywistości, a nie jej odtwarzania. Kino ambitne to sztuka wyrafinowana i elitarna. Nie dla wszystkich. Jeżeli kogoś zainteresuje, to bardzo dobrze, a jak nie, to nie.”

„Jestem pod tym względem ogromnym egoistą. Wydaje mi się, że jeśli film będzie podobał się mnie samemu to spodoba się również innym. Trudno odpowiedzieć na pytanie, czy kino jest ważne dla innych. Dla mnie jest bardzo ważne.”

„Czeskie kino, kino generalnie umiera albo już jest martwe, ponieważ, żeby się przebiło, musi stać się produktem, czyli trzeba je niejako zabić. Komercjalizując je, zabijamy w nim to, co piękne. Staje się produktem handlowym i ktoś, kto zamierza zainwestować w nie swoje, często ciężkie, pieniądze, chce wprowadzać zmiany, mieć wpływ na to, jaki kształt przybierze. I, na przykład, taki reżyser jak ja słyszy wtedy, że trzeba wszystko kręcić od nowa, bo nasz kraj, Czechy, powinny być pokazane jako kraj bardziej rozwijający się…”