„Czuję, że głupio stoję… jak wczesny Pawlak tak. Pawlak tak to nawet bez windy stał. Bo skąd w polu winda.”

„Stoję we wspaniałym holu brukselskiego hotelu Metropole i obserwuję, jak trzech Laureatów Nagrody Nobla mocuje się z windą. Z pewnością nie jest to winda najłatwiejsza w obsłudze (…) ale przynajmniej udało mi się ją uruchomić. Zażenowany bezradnością naukowców odrywam na chwilę wzrok (…) Mimowolnie zastanawiam się, czy Einstein też miał problem z tą windą. Jeśli tak, to do tego czasu nawet on, bezradny i wściekły, poprosiłby w końcu o pomoc. Naukowcom niełatwo jednak przyznać, że utknęli, bo nie widzą w takiej sytuacji początku nowej, fascynującej drogi. A gdyby to zrobili, koledzy, zamiast udawać z wyższością, że nic się nie dzieje, pomogliby im rozwiązać problem i można by ruszyć dalej.”

„Gdy staje winda, zaczynają się schody.”

„W Polsce nie działa „winda”, która pomagałaby dyskontować sukces.”

„Chcę wjechać windą na najwyższe piętro nieba.”

„Czasami tonę w szarości dnia, gotuję, sprzątam, stoję gdzieś między obiadem, tramwajem a łóżkiem czekając na coś, na kogoś już sama nie wiem. Są ludzie, mijają. Są jeszcze kwiaty i wcześniejsze powroty do domu, o których ktoś zapomniał.”

„Ludzie na naszej planecie nie stoją w szeregu. Tak naprawdę wszyscy stoimy w kręgu trzymając się za ręce. Cokolwiek dasz komuś, kto stoi obok, w końcu do ciebie powróci.”

„Wniebowzięcie jest windą, która unosi się dzięki ciężarowi martwego Chrystusa.”

„Nigdy nie zachłysnęłam się popularnością, nawet czułam się nią trochę speszona. Kiedy ludzie mnie rozpoznawali, podchodzili na ulicy. Do dziś strasznie głupio się czuję, kiedy kupuję gazetę, w której jest wywiad ze mną.”

„(…) nic nie stoi w miejscu, ani ludzie, ani woda, ani czas.”